YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/65
KARAR NO : 2022/51
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-65 2022/51 2013/311814

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 158-335

Sanık … hakkında şantaj ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Çarşamba 2. Asliye Ceza Mahkemesince 26.06.2013 tarih ve 158-335 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.03.2019 tarih ve 47446-4381 sayı ile;
“İddianamede katılanın 15.000 TL’lik senedi ödemesine karşın, sanığın senedin iadesi için senet tutarından fazla olarak ayrıca 2.000 TL daha istemesi ile hakaret ve tehdit içerikli sözler söylemesi şeklinde açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, iddianamede açıklandığı üzere müştekinin borcunu ödemesine rağmen karşılığı senedi vermemek şeklinde gerçekleşen olayın, sanık hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan dava açılmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2016 tarihli ve 2016/215, 19.04.2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 09.02.2021 tarih ve 1075-1997 sayı ile;
“İddianame içeriğine göre; tehdit, şantaj ve hakaret suçlarından açılan davada, tehdit suçundan beraat; şantaj ve hakaret suçlarından mahkûmiyet; hükümlerinin kurulduğu, tehdit suçundan kurulan beraat hükmüne karşı aleyhe temyiz bulunmadığı, şantaj ve hakaret suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine karşı sadece sanık müdafi tarafından temyiz itirazında bulunulmuş olduğundan, uygulama maddelerine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 01.03.2021 tarih ve 8965-6789 sayı ile oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Yerel Mahkemece sanık … hakkında şantaj suçundan TCK’nın 107/1; hakaret suçundan ise aynı Kanun’un 125/1. maddeleri uyarınca mahkûmiyet kararı verildiğinin anlaşılması karşısında temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca mahkeme kararındaki nitelendirmeye göre anılan suçlara ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerektiği anlaşılmaktadır.

Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.03.2019 tarihli ve 47446-4381 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.