YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/63
KARAR NO : 2022/49
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-63 2022/49 2015/412853

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 2. Ceza
Mahkemesi : İZMİR 4. Çocuk
Sayısı : 2-681

Sanık … hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve hırsızlık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, İzmir 4. Çocuk Mahkemesince 03.11.2015 tarih ve 2-681 sayı ile sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 10.06.2020 tarih ve 20381-12972 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılacağı; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 31.01.2019 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı kararının ceza daireleri iş bölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6, 7 ve 8. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (17). Ceza Dairesine ait olmakla Dairemizin görevsizliğine, dosyanın görevli Daireye gönderilmesine”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince 26.09.2020 tarih, 15176-18303 sayı ve sadece Daire Başkanı tarafından imzalanan karar ile dosyanın devredildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 20.01.2021 tarih ve 27999-570 sayı ile;
“Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 10.06.2020 tarih ve 2019/20381-2020/12972 esas, karar sayılı ilamı ile temyiz incelemesinin Dairemize ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosya dairemize gönderilmiş ise de;
İddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirme ile tebliğname tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 14. maddesi ve 23.01.2020 gün ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre, sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne konu suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 109. maddesine uyan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevi kapsamında kaldığı”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 21.04.2021 tarih ve 4368-11799 sayı ile oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Katılan vekilinin temyiz talebinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve hırsızlık suçlarından verilen beraat kararlarıdır.
Tebliğnamenin düzenlendiği tarih itibarıyla dikkate alınması gereken iddianamedeki nitelendirmeye göre, temyiz incelemesine konu olan suçlardan kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun yaptırımının TCK’nın 109/2. maddesi uyarınca 2 yıldan 7 yıla kadar hapis; hırsızlık suçunun yaptırımının ise aynı Kanun’un 142/2-b maddesi uyarınca 5 yıldan 10 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında; tebliğnamenin düzenlendiği 06.09.2019 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü uyarınca, temyiz incelemesinin temyiz kapsamındaki suçlardan yaptırımı en ağır olan hırsızlık suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 2. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 20.01.2021 tarihli ve 27999-570 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.