YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/62
KARAR NO : 2022/48
KARAR TARİHİ : 16.03.2022
2021/Bşk-62 2022/48 2015/60693
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 1078-578
Sanıklar …, … ve … hakkında birden fazla kişi ile tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesince 25.11.2014 tarih ve 1078-578 sayı ile sanıkların beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 21.01.2020 tarih ve 7480-1333 sayı ile;
“İddianamede, sanıkların, taşeron firma çalışanları oldukları ve alacaklarını alamadıklarını iddia ettikleri, bu nedenle katılan ile aralarında anlaşmazlık bulunduğu, bunun üzerine olay günü gece vakti katılanın evinin bulunduğu sokağa gittikleri, katılan ile konuştukları, tartıştıkları ve katılana hitaben; ‘Biz bu parayı bu gece alacaz ya da kan çıkar.’ şeklinde tehdit içeren sözler söyledikleri, bu sözleri söylerken de birlikte hareket ettikleri biçiminde açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, sanıklar hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan dava açılmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2016 tarihli ve 2016/215, 19.04.2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 06.04.2021 tarih ve 457-6836 sayı ile;
“Sanıklar hakkında 06.12.2012 gün, 2012/31651 soruşturma no ve 2012/3608 iddianame nosu ile; 125/1-4, 116/2-c maddeleri gereğince cezalandırılmaları için kamu davası açıldığı, mahkemece 25.11.2014 gün ve 2012/1078 esas ve 2014/578 sayılı karar ile hakaret ve tehdit suçlarından beraat kararı verildiği, katılan … vekilinin sanıklar hakkında verilen beraat hükümlerini temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında yapılan incelemede;
İddianamedeki nitelendirmeye, sevk ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Genel Kurulu kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Tebliğnamenin düzenlendiği tarih itibarıyla dikkate alınması gereken iddianamedeki nitelendirmeye göre, temyiz incelemesine konu olan suçlardan hakaret suçunun yaptırımının TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası; birden fazla kişi ile tehdit suçunun yaptırımının ise aynı Kanun’un 106/2-c maddesi uyarınca 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu göz önüne alındığında; birden fazla kişi ile tehdit suçu için öngörülen cezanın üst sınırı daha ağır olduğundan temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 21.01.2020 tarihli ve 7480-1333 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi