YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/61
KARAR NO : 2022/47
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-61 2022/47 2015/223802

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 566-206

Sanıklar … ve … hakkında katılan …’ye yönelik hakaret ve hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla tehdit; sanık … hakkında ayrıca katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Mersin 3. Asliye Ceza Mahkemesince 18.03.2015 tarih ve 566-206 sayı ile; sanıklar … ve …’nın katılan …’ye yönelik hakaret ve hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla tehdit suçlarından beraatlerine; sanık …’nın katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçundan ise mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan … zorunlu vekili ile sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.01.2020 tarih ve 20396-1177 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ceza daireleri arasındaki iş bölümüne dair kararına, sanıklar hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit ile hakaret suçlarından dava açılmasına ve yaralama suçundan hüküm kurulmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27.12.2016 tarihli ve 2016/215, 19.04.2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 13.12.2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre işin incelenmesinin en ağır yaptırımı öngören hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçuna bakmakla görevli Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 06.04.2021 tarih ve 362-6772 sayı ile;
“Hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20.01.2017 gün, 2017/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken, 20.02.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 5. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 6. maddesinde “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir.” 7. maddesinde ise “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz. Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir. İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi halinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Katılan …’nin onsekiz yaşını doldurmamış olması nedeniyle Yerel Mahkemece talep edilmesi üzerine Mersin Barosu Başkanlığınca 15.07.2014 tarih ve 131600 sayı ile Av. …’in katılan …’nin zorunlu vekili olarak görevlendirildiği, yapılan yargılama sonucunda katılan …’ye yönelik hakaret ve hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla tehdit suçlarından sanıklar … ve …’nın beraatlerine; katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçundan ise sanık …’nın mahkûmiyetine karar verildiği, sanık …’nın kendisi hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne; katılan … zorunlu vekilinin ise sanıklar … ve … hakkında katılan …’ye yönelik hakaret ve hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla tehdit suçlarından kurulan beraat ve sanık … hakkında katılan …’ye yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinde bulunduğu, yaşı küçük katılan … zorunlu vekilinin sanıklar … ve … hakkında katılan …’ye yönelik hakaret ve hukuki ilişkiye dayanan alacağı tahsil amacıyla tehdit suçlarından verilen beraat kararlarını temyiz hakkı bulunmadığı gözetildiğinde, katılan … zorunlu vekilinin söz konusu hükümlere yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu anlaşıldığından bu temyiz talebinin görevli dairenin belirlenmesinde dikkate alınamayacağı, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükmün kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü olduğu anlaşılmaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 tarihli ve 6-6 ile 03.03.2005 tarihli ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi