YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/51
KARAR NO : 2022/37
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 361-41

Sanık … hakkında birden fazla kişiyle tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Iğdır 3. Asliye Ceza Mahkemesince 27.02.2015 tarih ve 361-41 sayı ile; sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.02.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 07.07.2020 tarih ve 1678-9021 sayı ile;
“Hükümde ‘çalışmaları nedeniyle mağdurdan olan alacaklarını tahsil edemeyen sanıklar ile mağdur arasında çıkan tartışma sırasında, sanık …’ın, mağdura hitaben ‘seni delik deşik ederim, arabana benzin döküp yakarım, sen sahtekarsın’ şeklinde söz söylemek suretiyle, üzerine atılı olan birden fazla kişiyle tehdit suçunu işlediği’ şeklinde kabul edilen eyleme, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, sanık hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan hükümler kurulmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27/12/2016 tarihli ve 2016/215, 19/04/2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13/12/2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 09.03.2021 tarih ve 1953-6082 sayı ile;
“İddianame içeriğine göre; tehdit ve hakaret suçlarından açılan davada, tehdit suçundan mahkumiyet; hakaret suçundan düşme hükümlerinin kurulduğu, hakaret suçundan kurulan düşme hükmüne karşı aleyhe temyiz bulunmadığı, tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sadece sanık tarafından temyiz itirazında bulunulmuş olduğundan, uygulama maddelerine, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23/01/2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
17.02.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme kararındaki nitelendirmenin TCK’nın 106. maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi olarak gösterilmiş olması karşında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07.07.2020 tarihli ve 1678-9021 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.