YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/49
KARAR NO : 2022/35
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-49 2022/35 2015/186908

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 2168-71

Sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama; katılan sanık … hakkında silahla tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 28. Asliye Ceza Mahkemesince 19.02.2015 tarih ve 2168-71 sayı ile; sanıkların aynı suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.01.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 30.06.2020 tarih ve 1169-8346 sayı ile;
“Hükümlerde ‘olay günü sanık …’nin, katılan sanık …’e olan 4000 TL borcunu istemek amacıyla işyerine geldiği, alacağını istediğinde …’nin müsait olmadığı için veremeyeceğini söylemesine karşın, katılan sanık … ‘in arabasına doğru koşarak bir bıçak aldığı ve ‘seni öldürürüm, buradan kan çıkar’ demek suretiyle …’nin üzerine geldiği, sanıklar … ve …’ın, müşteki sanık … in elindeki bıçağı almak amacıyla üzerine gidip basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına sebebiyet verecek şekilde vurdukları anlaşılmış sanık …’in silah niteliğindeki bıçak ile müşteki sanık …’yi tehdit ettiği, müşteki sanıklar … ve …’ın da bu tehdit eylemi karşısında kaldıkları haksız tahrik altında müşteki sanık …’i yaraladıkları’ şeklinde kabul edilen eylemlere Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, yaralama ve hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçlarından hüküm kurulmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 27/12/2016 tarihli ve 2016/215, 19/04/2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13/12/2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelemesinin en ağır yaptırımı içeren hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçuna bakmakla görevli Yüksek 6. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 30.03.2021 tarih ve 1948-6164 sayı ile;
“Hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20.01.2017 gün ve 2017/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde, b bendi de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklindedir.
Tebliğnamenin düzenlendiği 20.01.2017 tarihi itibarıyla uygulanması gereken Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarihli ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” 9. maddesinde ise “… Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Yerel Mahkemece sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin kesin nitelikteki doğrudan verilen adli para cezası olduğu, bu suça ilişkin temyiz isteği hakkında mahallinde bir karar verilmediği ve bu hükümlere yönelik temyiz istemlerinin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, katılan sanık … müdafisinin temyizinin kapsamına ve tebliğnamenin düzenlendiği tarih itibarıyla dikkate alınması gereken mahkûmiyet hükmündeki nitelendirmeye göre, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükmün katılan sanık … hakkında silahla tehdit suçundan verilen mahkûmiyet kararı olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 30.06.2020 tarih ve 1169-8346 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.