Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2021/38 E. 2022/24 K. 16.03.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/38
KARAR NO : 2022/24
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 109-301

Sanıklar … ve … hakkında nitelikli hırsızlığa teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal, iftira ve resmi belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Muğla 1. Asliye Ceza Mahkemesince 04.11.2015 tarih ve 471-605 sayı ile; sanıkların tüm suçlardan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 13. Ceza Dairesince 10.02.2020 tarih ve12648-1435 sayı ile, bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Yerel Mahkemece 10.07.2020 tarih ve 109-301 sayı ile; sanıkların atılı suçlardan ayrı ayrı mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 10.09.2020 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 08.03.2021 tarih ve 4403-4068 sayı ile;
“Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararının ceza daireleri ortak hükümler bölümünde yer alan ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ ve ‘Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır.’ şeklindeki düzenlemelerde gözetilerek,
İddianamedeki sevk ve nitelendirme ile tebliğname tarihine, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 14. maddesi ve 16/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına, temyizin kapsamına göre sanık …’ın atılı suçlardan en ağır cezayı içeren ve 5237 sayılı TCK’nın 267/1-2 maddelerine uyan iftira suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğundan,” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 06.04.2021 tarih ve 6500-7257 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması halinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarlarının göz önünde bulundurulacağı ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinde incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanın TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçu olduğu ve bozma öncesi verilen hükmün Yargıtay Yüksek 13. Ceza Dairesi tarafından 10.02.2020 tarihinde bozulduğu anlaşılmakla, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 23.01.2020 gün 2020/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 4,6,7 ve 8. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (6.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, 7. maddesinde ise “Temyiz incelemesine konu olan suçların ceza miktarlarında sonradan değişiklik olması hâlinde tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ceza miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenir. ” şeklinde düzenlemeler içermektedir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 13. Ceza Dairesince bozulmasına karar verildikten sonra yapılan yargılama sonucunda sanıklar hakkında atılı suçlardan mahkûmiyet hükümleri kurulmuş olup 10.09.2020 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı sayılı iş bölümünün kararı uyarınca bu hükümlere yönelik temyiz incelemesinin tebliğname düzenleme tarihinde en ağır ceza yaptırımı içeren, 6545 sayılı Yasa ile TCK’nın 142/1- h fıkrasında düzenlenen nitelikli hırsızlık suçuna bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08.03.2021 tarihli ve 4403-4068 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.