YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/37
KARAR NO : 2022/23
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 11 (15) ve 7.(19.) Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 24-58

Sanıklar … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesince 17.04.2013 tarih ve 24-58 sayı ile sanıkların beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin, katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 09.05.2017 tarih ve 25177-10491 sayı ile;
”Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 19/01/2015 tarih ve 2015/8 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II numaralı bölümün ortak hükümler başlığının 3. bendinde, “daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde, 28/06/2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkumiyet kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanık …’ın katılan …’a olan kredi kartı borçlarını ödememek amacı ile arkadaşı olan diğer sanık …’yı alacaklı gösteren senetler verdiği, …’nın da bu senetler aracılığı ile sanık … aleyhinde icra takibi yaparak, maaşına haciz koyduğu, dolayısıyla katılan …’ın alacağını tahsil etmesini engelledikleri iddiası ile hazırlanan iddianame ile, sanıkların TCK’nın 158/1-d maddesi gereği ‘nitelikli dolandırıcılık’ suçundan cezalandırılmaları için talepte bulunulmuş ise de, iddianamedeki anlatım ile sevk maddesinin uyumsuz olması durumunda anlatıma itibar edilmesi gerektiği, iddanamedeki anlatımın İcra İflas Kanunu 331. maddesinde yer alan ‘Alacaklısını zarara sokmak kaydıyla mevcudunu eksilten borçluların cezası’ maddesinde yer alan suçun unsurlarını oluşturduğu anlaşıldığından,
Mahkeme kararındaki ve iddianamedeki nitelendirme, temyiz kapması ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek (19.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 19. Ceza Dairesince de 20.09.2017 tarih ve 3518-7132 sayı ile;
“Hükmün konusuna, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20/01/2017 ve 2017/1 sayılı kararına göre, 2911 sayılı Kanuna aykırılık suçunun temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (15). Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 15. Ceza Dairesince 25.03.2021 tarih ve 34775-3606 sayı ile oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 11 (15) ve 7.(19.) Ceza arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
22.06.2021 tarihli ve 196 sayılı kararla Yargıtay 19. Ceza Dairesinin işleri Yargıtay 7. Ceza Dairesine, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin işleri ise Yargıtay 11. Ceza Dairesine devredilmiştir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle a bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde değiştirilmiştir.
Somut olayda, tebliğname tarihinin 09.12.2014 olması, sanıklar hakkında beraat kararı verildiği için görevli dairenin belirlenmesinde iddianamedeki nitelendirmenin esas alınmasının gerekmesi ve iddianamede sanıklara atılı eylemin nitelikli dolandırıcılık suçu olarak belirtilmesi karşısında, bu suça ilişkin olarak verilen hükmü temyizen inceleme görevi 29.01.2014 tarihli Resmî Gazete’de yayınlanarak 01.02.2014 tarihinden itibaren yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Kurulunun 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı kararı ile Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesinin işlerini devralan Yargıtay 11. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın bu dairenin işlerini devralan Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay (Kapatılan) 15. Ceza Dairesinin 09.05.2017 tarihli ve 25177-10491 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.