YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/2
KARAR NO : 2021/35
KARAR TARİHİ : 31.03.2021
Yargıtay Daireleri : 2 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Ek Karar Tarihi : 20.11.2019
Sayısı : 1900-1986
Sanık … hakkında hırsızlık, kamu görevlisine hakaret, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar veme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Kayseri 12. Asliye Ceza Mahkemesince 22.11.2016 tarih ve 599-666 sayı ile sanığın atılı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin, sanık tarafından istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Ceza Dairesince 10.11.2017 tarih ve 1900-1986 sayı ile; sanığın istinaf başvurusunun süresinde yapılmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine; 20.11.2019 tarihli ek karar ile de; hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar veme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından yapılan temyiz isteminin reddine, kamu görevlisine hakaret suçu yönünden temyiz incelenmesinin incelenmek üzere Yargıtaya gönderilmesine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 04.03.2020 tarih ve 500-3971 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddeleri ile nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 30.01.2019 gün ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre sanığa yüklenen hakaret suçunun temyiz incelemesinin Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevi kapsamında kaldığı”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 07.12.2020 tarih ve 18762-18543 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca Yargıtay Büyük Genel Kurulunca kabül edilen işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 2. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 8. maddesinin 2. fıkrasında; “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 04.01.2020 olduğu göz önüne alındığında sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından verilen hükümlere ilişkin istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, verilen hapis cezasının miktarı gözetildiğinde CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca bu suçlardan verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararının temyiz kanun yoluna tabi olmadığı ve ilk bakışta reddedilecek temyiz talebi kapsamında kaldığı; 7188 sayılı Kanun’un 29. maddesiyle yapılan değişiklik uyarınca kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan verilen hükme yönelik kararın temyiz kanun yoluna tabi olduğu ve incelemenin bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 07.12.2020 tarihli ve 18762-18543 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.