YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/17
KARAR NO : 2022/3
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-17 2022/3 2016/200116

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9 (14) ve 4 . Ceza Daireleri
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 1378-397

Sanık … hakkında basit tehdit ve cinsel taciz suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda, Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesince 14.01.2015 tarih ve 1288-68 sayı ile; sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanığın, denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi üzerine Karaman 5. Asliye Ceza Mahkemesince 11.04.2016 tarih ve 1378-397 sayı ile hükümlerin açıklanmasına karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyaya inceleyen Yargıtay 9. (14) Ceza Dairesince 27.10.2020 tarih ve 7250-4415 sayı ile;
“…İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin görevsizliğine, esası incelenmeyen dosyanın görevli Daireye gönderilmesine,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 08.02.2021 tarih ve 439-3555 sayı ile;
“..Yargıtay Yüksek 14. Ceza Dairesinin 27.10.2020 tarih ve 2020/4415 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de; sanık hakkında TCK’nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesi kapsamında tehdit ve 105/1. maddesine göre cinsel taciz suçlarından kamu davaları açıldığı, yargılama sonunda anılan Kanun maddeleri uyarınca sanığın cezalandırılmasına ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresi içerisinde suç işlendiği ihbarıyla yapılan yargılama neticesinde, her ne kadar sanık hakkında TCK’nın 106/1. maddesinin ilk ve son cümleleri uyarınca tehdit suçundan ayrı ayrı mahkûmiyet hükümleri kurulmuş ise de, karar başlığında suç adlarının cinsel taciz ve tehdit olarak belirtilmesi, gerekçede sanığın eylemlerinin yine adı geçen suçlar olarak nitelendirilmesi ve CMK’nın 231/11. maddesine göre, hükmün aynen açıklanması zorunluluğu karşısında, sanığın cinsel taciz olarak nitelenen eylemine ilişkin uygulama maddesinin TCK’nın 106/1. maddesinin ilk cümlesi şeklinde sehven yazıldığının açık olması nedeniyle, işin incelenmesinin Yüksek 14. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 9. (14) ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
22.06.2021 tarihli ve 196 sayılı kararla Yargıtay 14. Ceza Dairesinin işleri Yargıtay 9. Ceza Dairesine devredilmiştir.

2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, altıncı maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet kararları dışındaki kararların temyiz incelemesi ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, sanık hakkında TCK’nın 106/1. maddesinin ikinci cümlesi kapsamında tehdit ve 105/1. maddesine göre cinsel taciz suçlarından kamu davaları açıldığı, yapılan yargılama sonucunda sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine ve hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediği ihbarı ile yapılan yargılama sonucunda, sanık hakkında TCK’nın 106/1. maddesinin ilk ve son cümleleri uyarınca tehdit suçundan ayrı ayrı mahkûmiyet hükümleri kurulmuş ise de karar başlığında suç adlarının cinsel taciz ve tehdit olarak belirtildiği, gerekçede sanığın eylemlerinin adı geçen suçlar olarak nitelendirildiği ve CMK’nın 231/11. maddesine göre, hükmün aynen açıklanması zorunluluğu hususları hep birlikte değerlendirildiğinde, sanığın cinsel taciz olarak nitelenen eylemine ilişkin uygulama maddesinin hüküm fıkrasında TCK’nın 106/1. maddesinin ilk cümlesi şeklinde sehven yazıldığının anlaşılması karşısında, hükümleri temyizen inceleme görevi 08.09.2020 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 14. Ceza Dairesinin işlerini devralan Yargıtay 9. Ceza Dairesine aittir.

Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın bu dairenin işlerini devralan Yargıtay 9. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay (Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin 27.10.2020 tarihli ve 7250-4415 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 9. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.