YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/16
KARAR NO : 2022/2
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-16 2022/2 2018/51413

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 1 ve 4. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 167-396

Sanıklar hakkında Adana (Kapatılan) 6. Ağır Ceza Mahkemesince (CMK 250 ile yetkili) 17.05.2012 tarih ve 235-64 sayı ile verilen hükümlerin temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesince 07.05.2014 tarih ve 1770-2934 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Silifke 1. Ağır Ceza Mahkemesince 11.10.2016 tarih ve 167-396 sayı ile; sanıklar … ve …’ın tefecilik suçundan beraatine, suç örgütlerinin adını kullanarak silahla tehdit ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyetine, sanık … hakkında tefecilik suçundan beraatine, mağdurlar … … ve …’e yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüs ve sehven tekrar kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetine, sanıklar …, …, … ve …’nin tefecilik suçundan beraatine, sanık …’in tefecilik suçundan ölüm nedeniyle düşme, sanık …’in çıkar amaçlı suç örgütüne bilerek yardım etme suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili, sanıklar … ve … müdafisi, sanık … müdafisi ile sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 1. Ceza Dairesince 20.10.2020 tarih ve 5555-2420 sayı ile;
“…Yargıtay Kanunu’nun, 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik 14. ve aynı Kanun’la eklenen geçici 13. maddeleri ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 2018/1 sayılı kararı uyarınca; mahkeme kararındaki nitelendirmeye ve temyizin kapsamına göre, sanıklar …hakkında tehdit ve mala zarar verme suçlarından, sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve yaralamaya teşebbüs suçlarından ve sanık … hakkında çıkar amaçlı suç örgütüne bilerek yardım etme suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri ile tefecilik suçundan sanıklar… hakkında kurulan beraat ve sanık … hakkında kurulan düşme hükümleriyle ilgili olarak temyiz inceleme görevi, Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 26.01.2021 tarih ve 30532-2225 sayı ile;
“…Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesinin 20.10.2020 tarih ve 2018/5555 esas, 2020/2420 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de; iddianamede açıklanan eylemler, sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ceza daireleri arasındaki iş bölümüne dair kararına göre, temyizin konusunun, sanık … hakkında TCK’nın 81/1, 35. maddeleri uyarınca kasten öldürmeye teşebbüs ve TCK’nın 86/2, 35. maddeleri uyarınca kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından, sanıklar … ve … hakkında TCK’nın 106/2-a,d. ve TCK’nın 151/1. maddeleri kapsamında suç örgütlerinin adını kullanarak silahla tehdit ve mala zarar verme, sanık … hakkında TCK’nın 220/7. maddesi kapsamında çıkar amaçlı suç örgütüne bilerek yardım etme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanıklar …, …, …, …, …, … ve … hakkında TCK’nın 241. maddesi kapsamında tefecilik suçundan kurulan beraat ve düşme hükümleri olduğu ve temyizin kapsamına göre, en ağır olan suçun kasten öldürmeye teşebbüs suçu olmasına göre, işin incelenmesi daha önceden de dosyayı inceleyen Yüksek 1. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 1 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır.” sekizinci maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırını belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır.” hükmü getirilmiştir.
2018/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay 1. Ceza Dairesince 07.05.2014 tarih ve 1770-2934 sayı ile kasten yaralama, tefecilik, suç örgütlerinin isimlerini kullanarak silahla tehdit, mala zarar verme, çıkar amaçlı suç örgütüne bilerek yardım etme cinsel taciz ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda mahkemece sanık … hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüs ve sehven kasten yaralama, sanıklar … ve … suç örgütlerinin adını kullanarak silahla tehdit ve mala zarar verme, sanık … hakkında çıkar amaçlı suç örgütüne bilerek yardım etme suçlarından mahkûmiyet, sanıklar …, …, …, …, …, … ve … hakkında tefecilik suçundan beraat, sanık … hakkında tefecilik suçundan düşme hükümleri kurulduğu ve bu suçlara yönelik hükümlerin temyiz incelemesine konu olduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan, Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Tebliğname tarihinin 01.10.2018 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan kasten öldürme suçuna teşebbüsün cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 1. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 20.10.2020 tarihli ve 5555-2420 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 1. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.