YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/136
KARAR NO : 2022/122
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-136 2022/122 2015/384975

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 300-570

Sanıklar hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma, yönetme ile suç işlemek için kurulan örgüte üye olma ve 5607 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda, Susurluk Asliye Ceza Mahkemesince 03.06.2015 tarih ve 300-570 sayı ile sanıkların beraatlerine, Ateşbay Petrol Taşımacılık Tesis İşletmeciliği Sanayi Ticaret LTD. ŞTİ. hakkında TCK’nın 60 maddesi kapsamında lisansın iptali yönündeki talebin reddine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan ve suçtan zarar gören vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 02.12.2020 tarih ve 11265-17512 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna göre, sanıklar hakkında TCK’nın 220/1 ve 220/2 maddesinde düzenlenen suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve kurulan örgüte üye olma suçundan verilen beraat hükümlerinin de temyiz edildiği anlaşılmakla; 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı kararına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 23.11.2021 tarih ve 34442-27307 sayı ile;
“Tebliğname tarihine, katılan EPDK ve müşteki …’nün suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve kurulan örgüte üye olma suçlarından doğrudan zarar görmediği için bu suçlardan açılan davaya katılma ve hükümleri temyiz etme haklarının bulunmaması nedeniyle, temyiz istemlerinin ilk bakışta temyiz yoluna tabi olmayan kararlardan olduğu anlaşıldığından temyizin konusunun 5067 sayılı Yasa’ya aykırılık suçu olması nedeniyle, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nca kabul edilen iş bölümü kararına göre işin incelenmesi Yargıtay 7. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği,”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükümlerine yer verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarı ile uygulanması gereken, 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır” 9. maddesinde “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Katılan ve suçtan zarar gören vekillerince suç işlemek amacıyla örgüt kurma, yönetme ile suç işlemek için kurulan örgüte üye olma ve 5607 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçlarına ilişkin verilen beraat kararlarına yönelik olarak temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmış ise de, suç işlemek amacıyla örgüt kurma ve yönetme ile suç işlemek için kurulan örgüte üye olma suçlarının katılan ve suçtan zarar gören kurum bakımından temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle bu hükme yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesinin tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 26.02.2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca 5607 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 02.12.2020 tarihli ve 11265-17512 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.