Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2021/131 E. 2022/117 K. 16.03.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/131
KARAR NO : 2022/117
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 11(15). Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 93-176

Sanıklar … ve … hakkında kasten öldürmenin ihmali davranışla işlenmesi suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Bolu Ağır Ceza Mahkemesince 15.07.2014 tarih ve 93-176 sayı ile değişen suç vasfına göre sanığın yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.11.2015 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.01.2020 tarih ve 27141-1209 sayı ile;
“Sanıklar … ve … hakkında 25.02.2012 suç tarihli yardım ve bildirim yükümlülüğünü yerine getirilmemesi suçu ile ilgili açılan davada yapılan yargılama neticesinde 15.07.2014 tarih 2014/93 Esas 2014/176 Karar ile sanıklar hakkında Türk Ceza Kanunu’nun 98/2. maddesi uyarınca ayrı ayrı 1 yıl 8 ay hapis cezasına hükmolunduğu, doktor olan sanık …hakkında da dolandırıcılık, resmî belgede sahtecilik, çocuk düşürtme ve kamu görevlisinin suçu bildirmemesi suçlarından yargılamasının yapıldığı Bolu 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 27.03.2014 gün ve 2013/65 Esas, 2014/54 sayılı Kararının temyiz edildiği, söz konusu dava dosyasındaki sanık hakkında çocuk düşürtme suçundan da dava olduğu gözetilerek, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden yapılan incelemede dosyanın halen Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 2017/35488 Esas sırasında incelemede bulunduğunun anlaşılması karşısında, Yargıtay 15. Ceza Dairesiyle yapılan görüşme neticesinde, en ağır yaptırımı içeren suçun dolandırıcılık suçu olduğu ve aralarındaki hukuki ve fiili irtibat göz önüne alınarak dosyaların aynı daire tarafından birlikte değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedenleri ile temyiz incelemesinin birlikte yapılabilmesi için Dairemizin görevsizliğine, dosyanın Yüksek 15. Ceza Dairesine gönderilmesine,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 11. Ceza Dairesince de 14.10.2021 tarih ve 22801-8485 sayı ile;
“…Gönderilen dosyada çocuk düşürtme suçundan hakkında beraat hükmü verilen sanık Mustafa Ayhan Ekici yönünden katılanlar vekilinin suçtan doğrudan zarar görmemesi nedeniyle temyiz taleplerinin reddine karar verildiği, dosyanın içeriğine girilmediği, dosyanın esasına ilişkin bir inceleme yapılmayıp görüş bildirilmediği, görevli dairenin tebliğnamenin düzenlendiği daire olacağı,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 11. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve 03.11.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarih itibariyle düzenlenen tebliğnameler, iş bölümündeki düzenlemeler esas alınarak görevli ceza dairesine gönderilir.”, üçüncü maddesinde; “Daireler arasında işbölümünün belirlenmesinde, 28.06.2014 tarihinden önce düzenlenen tebliğnameler bakımından iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirmeye göre görevli daire belirlenir. Bu tarihten sonra düzenlenen tebliğnameler bakımından ise mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda da iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde düzenlemeler yer almaktadır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 03.11.2015 olduğu göz önüne alındığında, hakkında mahkûmiyet hükümleri kurulan sanıklar … ve … yönünden karardaki nitelendirmeye ve tebliğname tarihine göre temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 20.01.2020 tarihli ve 27141-1209 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.