YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/125
KARAR NO : 2022/111
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-125 2022/111 2020/67132

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 6 ve 1. Ceza Daireleri
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 615-642

Sanıklar hakkında nitelikli kasten öldürme ve nitelikli yağma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Antalya 7. Ağır Ceza Mahkemesince 12.12.2019 tarih ve 339-571 sayı ile sanıkların kasten yaralama sonucu ölüme neden olma ve nitelikli yağma suçlarından mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili ve sanıklar müdafileri tarafından istinaf edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince 26.02.2020 tarih ve 615-642 sayı ile; istinaf başvurularının sanık … yönünden kurulan hükümler yönünden kesin olmak üzere ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bu kararların da katılan vekili ve sanık … müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesince 09.02.2021 tarih ve 2023-2163 sayı ile;
“Sanıklar hakkında TCK’nın 82/1-h, 149/1-c-h, 53. maddeleri uyarınca iddianame düzenlenerek kamu davası açıldığı, yargılama neticesinde sanıkların eyleminin TCK’nın 87/4-1. maddesi olarak nitelendirilerek mahkumiyet hükümleri verildiği, maktülün otopsi raporlarında kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığının belirtildiği, katılan vekilinin temyiz itirazlarında TCK’nın 82/1-h ya da 87/4-2. maddelerinin değerlendirilmesi gerektiğinin belirtilmesinin anlaşılması karşısında bu suçların alt ve üst sınırları da dikkate alındığında nitelikli yağma suçundan daha ağır cezayı öngördüğü anlaşılmakla, hükümdeki nitelendirmeye, uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23/01/2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 08.09.2021 tarih ve 6981-11935 sayı ile;
“Sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nin 82/1-h, 149/1-c-h maddeleri gereğince kamu davası açıldığı, yargılama neticesinde sanık ve suça sürüklenen çocuğun eyleminin kasten yaralama sonucu ölüme neden olma ve yağma suçlarını oluşturacağı belirlenerek sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında iştirak halinde kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan 87/4-1. cümlesi, 62. maddeleri, nitelikli yağma suçundan 149/1-c-h, 168/3, 62. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına karar verildiği, mahkemece yapılan yargılama sonucu ‘sanık ve suça sürüklenen çocuğun fikir ve eylem birliği içerisinde maktulu yağmalamaya karar verdikleri ve maktulu darp ettikleri, Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 1. Adli Tıp İhtisas Kurulunun 26/06/2019 tarih 209/3308 sayılı raporuna göre; maktuldeki yaralanmaların yaşamını tehlikeye sokmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı, vücuttaki kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin ORTA (2) derecede olduğu, olayın meydana geliş şekli ve otopsisinde kronik kalp damar hastalığı tespit edilen maktulün ölümünün maruz kaldığı tartışma olayının efor ve stresinin tetiklediği, ani kardiyak ölüm sonucu meydana gelmiş olduğu, olayla ölüm arasında tıbben illiyet bağı bulunduğu belirtilmiş, maktulun baş ve boyun bölgesinde silahtan sayılan aletler kullanılmaksızın sadece darp izlerinin bulunduğunun, ölümünün maruz kaldığı tartışma olayının efor ve stresinin tetiklediği, ani kardiyak ölüm sonucu meydana gelmiş olduğu, olayla ölüm arasında tıbben illiyet bağı bulunduğunun tespiti karşısında sanık … ve suça sürüklenen çocuk … hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma ve yağma suçlarını işlediklerinin sabit olduğu’ kabul edilmiş, sanıkların eyleminin TCK’nin 86/1. maddesi yollamasıyla 87/4-1.cümlesi kapsamında kalacağı belirtilmiştir, maktulde kemik kırığının silahtan sayılan bir cisimle gerçekleşmemesi ve yaralanmaların 86/1. maddesi kapsamında kaldığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık ve suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı kasten yaralama sonucu ölüme neden olma ve nitelikli yağma suçlarından yapılan temyiz incelemesinde ‘Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır.’ düzenlemesi gereğince, temyizen incelenecek hükümler içinde yaptırımı en ağır olan suçun, 5237 sayılı TCK’nin 149/1-c-h. maddesinde düzenlenen ve tebliğname tarihindeki suçun temel şekline göre ’10 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası’ öngören ‘birden fazla kişiyle ve gece vakti yağma’ suçu olduğu anlaşılmakla; Dava konusu eylemlerin hükümde belirlenen kanuni niteliğine, uygulanan kanun maddelerine ve temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesi, 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 6. Ceza Dairesince 20.10.2021 tarih ve 23182-16111 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin a bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” b bendi, “çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 8. maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
05.08.2020 olan tebliğname tarihi itibarıyla katılan vekili ve sanık … müdafisinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında nitelikli yağma ve kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçlarından kurulan mahkûmiyet kararlarıdır.
Somut olayda Mahkemece suçların nitelendirilmesine ve temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 05.08.2020 tarihindeki yaptırım miktarlarına göre yapılan değerlendirmede; nitelikli yağma suçunun yaptırımı TCK’nın 149/1. maddesi uyarınca on yıldan on beş yıla kadar hapis cezası, kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 87/4. Maddesinin birinci cümlesi uyarınca sekiz yıldan oniki yıla kadar hapis cezası olup nitelikli yağma suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesince verilen görevsizlik kararı isabetli bulunup Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 09.02.2021 tarihli ve 2023-2163 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.