YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/112
KARAR NO : 2022/98
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 9(14) ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 2643-162

Sanık … hakkında tehdit, nitelikli yağma ve nitelikli cinsel saldırı suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesince 06.03.2018 tarih ve 203-1003 sayı ile; sanığın tehdit ve nitelikli yağma suçlarından beraatine, teşebbüs aşamasında kalmış nitelikli cinsel saldırı suçundan ise mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanların vekilleri ve sanık müdafisi tarafından istinaf edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesince 06.02.2019 tarih ve 2643-162 sayı ile; tehdit ve nitelikli yağma suçlarına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddine, teşebbüs aşamasında kalmış nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ise kaldırılmasına ve sanığın basit cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık müdafisi ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.04.2020 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay(Kapatılan) 14. Ceza Dairesince 13.04.2021 tarih ve 4371-2959 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 günlü Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla en ağır cezayı içeren nitelikli yağma suçundan kurulan hüküm yönünden Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 28.06.2021 tarih ve 14918-12431 sayı ile;
“Sanık hakkında TCK’nın 102/1-2, 102/3-a, 43, 53; TCK’nın 148/1, 149/1-e, 53; TCK’nın 106/1, 53 ve 63. maddeleri uyarınca iddianame düzenlenerek kamu davası açıldığı, yargılama neticesinde sanığın eyleminin TCK’nın 102/1-1, 102/3-a, 43/1, 62. 53, 63. maddeleri olarak nitelendirilerek mahkumiyet hükmü ile yağma ve tehdit suçlarından kurulan beraat hükmüne yönelik istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, nitelikli cinsel saldırı suçunun alt ve üst sınırı dikkate alındığında nitelikli yağma suçundan daha ağır cezayı öngördüğü anlaşılmakla, hükümdeki nitelendirmeye, uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesi Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 28.01.2020 tarihli ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 2. maddesinde; “Bu işbölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”, 8. maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23/01/2020 tarih ve 1 sayılı kararı 34/50 hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınır. Suçların alt ve üst sınırlarının aynı olması durumunda ise temyiz incelemesi, tebliğnamenin düzenlendiği daire tarafından sonuçlandırılır. Ancak temyiz incelemesine konu ve ceza miktarları eşit olan suçlardan birisi özel ceza kanununda, diğeri TCK’da düzenlenen suç ise temyiz incelemesi özel ceza kanunundaki suça bakmakla görevli daire tarafından yapılır.” hükmü düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınmalı ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilip üst sınırların eşit olması hâlinde alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde nazara alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 06.04.2020 olduğu, iddianame ile mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre; temyiz incelemesine konu olan suçlardan basit cinsel saldırı suçunun yaptırımı TCK’nın 102/1-1. maddesinde beş yıldan on yıla kadar hapis, nitelikli yağma suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 149/1-e maddesinde on yıldan on beş yıla kadar hapis, tehdit suçunun yaptırımı ise aynı Kanun’un 106/1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis cezası olup nitelikli yağma suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay(Kapatılan) 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 28.06.2021 tarihli ve 14918-12431 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.