YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/108
KARAR NO : 2022/94
KARAR TARİHİ : 16.03.2022
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 245-410
Sanıklar … ve … hakkında nitelikli tehdit suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesince 05.05.2015 tarih ve 245-410 sayı ile; sanıkların aynı suçtan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30.12.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 27.10.2020 tarih ve 45-14106 sayı ile;
“Hükümde, ‘Müştekilerin miras hissedarı oldukları bir taşınmaz üzerinde kat karşılığı inşaat anlaşması yaptıkları, müştekilerin anlaştığı kooperatifin ise bu inşaat yapım işi için alt taşeron olarak sanıklar ile anlaştıkları, sanıkların bu inşaat yapım işi için çalıştıkları ve kendilerine göre önemli miktarda para harcaması yaptıkları, devam eden süreç içinde sanıklar ile müştekiler arasında bu inşaat yapım işi nedeni ile anlaşmazlık yaşandığı, müştekilerin bu anlaşmadan vazgeçmek istemeleri üzerine sanıkların da inşaat için harcadıkları parayı talep ettikleri, taraflar arasında ki konuşmaların sonuçsuz kaldığı, müştekilerin olumsuz tavırları nedeni ile konuşmaktan bir fayda sağlayamayacaklarını düşünen sanıkların birlikte oldukları süreçler içerisinde müştekilere hitaben ‘…sonu kötü olur..ya sizden ya bizden birisi zarar görecek…sizin ile işimiz daha bitmedi…bu parayı nasıl alacağımızı biz biliriz…gerekir ise bir kardeşimizi feda ederiz… paşa paşa da yatarız…’ gibi sözler ile zincirleme şeklinde tehdit ettikleri’ şeklinde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, sanık hakkında hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan hüküm kurulmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27.12.2016 tarihli ve 2016/215, 19/04/2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13.12.2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 01.07.2021 tarih ve 9890-12829 sayı ile;
“Mahkumiyet hükümlerindeki sevk ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümü kararına göre; temyiz incelemesi, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevi dâhilinde olduğu,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” hükmü getirilmiştir.
30.12.2017 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken mahkeme hükmündeki nitelendirmenin TCK’nın 106. maddesinin ikinci fıkrası olarak gösterilmiş olması karşında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 27.10.2020 tarihli ve 45-14106 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.