YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/106
KARAR NO : 2022/92
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-106 2022/92 2014/333949

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 14-438

Sanık … hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit; katılan sanık … hakkında kasten yaralama, birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit ve hakaret; katılan sanık … hakkında, kasten yaralama, tehdit ve birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit; katılan sanık … hakkında kasten yaralama, tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Midyat Asliye Ceza Mahkemesince 15.11.2013 tarih ve 14-438 sayı ile sanık …’ın birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan mahkûmiyetine, katılan sanık …’ın birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan mahkûmiyetine, katılan sanık …’na karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve katılan sanık …’na karşı hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, katılan sanık …’ün birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine, katılan sanık …’na karşı kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine, katılan sanık …’nun tehdit suçundan beraatine, katılan sanıklar … ve …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükümlerin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık …, sanık … müdafisi ve katılan sanık … tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 11.02.2020 tarih ve 33-2909 sayı ile;
“İddianame de açıklanıp, hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, eylemlerin hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçu kapsamında kalma ihtimaline, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27/12/2016 tarihli ve 2016/215, 19/04/2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13/12/2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince 25.05.2021 tarih ve 478-9585 sayı ile;
“Hükümdeki nitelendirmeye ve uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20.01.2017 gün, 2017/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.06.2021 tarih ve 29659-20174 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelemeye konu dosyada tebliğname tarihinin 04.12.2015 olduğu, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye ve tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre temyiz incelemesine konu olan suçlardan kasten yaralama suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesinde dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para; tehdit suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 106/1-birinci cümlesinde 6 aydan iki yıla kadar hapis; birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunun yaptırımı aynı Kanun’un 106/2-c. maddesinde iki yıldan beş yıla kadar hapis cezası olduğu göz önüne alındığında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunun yaptırımı daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11.02.2020 tarih ve 33-2909 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.