YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2021/103
KARAR NO : 2022/89
KARAR TARİHİ : 16.03.2022

2021/Bşk-103 2022/89 2014/355847

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 171-334

Sanıklar … ve … hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit, hakaret ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Ortaca 1. Asliye Ceza Mahkemesince 10.06.2014 tarih ve 171-334 sayı ile; sanıkların atılı suçlardan beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 13.02.2020 tarih ve 409-3228 sayı ile;
“Sanıkların, katılana narenciye ürünleri satmaları karşılığında alacaklı oldukları, bir kaç kez istemelerine rağmen alacaklarını alamamaları üzerine, olay günü yine katılanın işyerine gidip alacaklarını istemeleri, borçlu olduğunu kabul eden katılanın da o an itibarı ile borcu ödeyememesi üzerine sanıkların, katılana karşı birden fazla kişiyle birlikte tehdit, hakaret ve işyeri dokunulmazlığının ihlali eylemlerini gerçekleştirdiklerinin iddia edilmesine, ve gerekçeli kararda da taraflar arasında bu alacak-borç çekişmesi yüzünden bir tartışma olduğunun kabul edilip, mahkemece atılı suçların oluştuğuna dair delil olmadığı gerekçesiyle her üç eylemden kurulan beraat hükümlerine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, sanıklar hakkında hakaret ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarıyla birlikte, yaptırımı bu suçlardan daha ağır olan, hukuki alacağın tahsili amacıyla birlikte tehdit suçlarından da beraat hükümleri kurulmasına, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 27/12/2016 tarihli ve 2016/215, 19/04/2017 tarihli ve 2017/110 sayılı kararlarının içeriğine, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13/12/2018 tarihli ve 2017/402 esas, 2018/644 sayılı kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 6. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 25.05.2021 tarih ve 479-9584 sayı ile;
“İddianamedeki sevk maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanununun 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20.01.2017 gün, 2017/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 22.06.2021 tarih ve 29656-20173 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 6. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendi de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde düzenlenmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; sanıklar hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit, hakaret ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından verilen beraat hükümlerinin katılan vekili tarafından temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
28.12.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla katılan vekilinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler sanıklar hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit, konut dokunulmazlığını ihlal ve hakaret suçlarından verilen beraat kararları olup iddianamedeki nitelendirmenin 5237 sayılı TCK’nın 106/2-c maddesi olarak gösterilmesi ve söz konusu suça ilişkin hapis cezasının üst sınırının konut dokunulmazlığını ihlal ve hakaret suçlarına ilişkin hapis cezalarının üst sınırlarından daha fazla olması nedeniyle mahkûmiyet dışındaki kararlarda iddianamedeki nitelendirme esas alınacağından temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 28.12.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 13.02.2020 tarihli ve 409-3228 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 16.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.