YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/98
KARAR NO : 2021/5
KARAR TARİHİ : 31.03.2021
Yargıtay Daireleri : 14 ve 6. Ceza
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 986-796
Sanık … Katırca hakkında nitelikli yağma, çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Kozan Ağır Ceza Mahkemesince 08.01.2019 tarih ve 2-11 sayı ile sanığın atılı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin, sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf edilmesi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince 27.03.2019 tarih ve 986-796 sayı ile; istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 12.05.2020 tarih ve 4378-2152 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla en ağır cezayı içeren nitelikli yağma suçundan kurulan hüküm yönünden Yargıtay 6. Ceza Dairesine ait olduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 6. Ceza Dairesince de 01.10.2020 tarih ve 1482-3206 sayı ile;
“Hükümdeki nitelendirmeye, uygulama maddelerine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 23.01.2020 tarih ve 2020/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre; işin incelenmesinin Yüksek 14. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 6 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” b bendinde ise, “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükümlerine yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Tebliğname tarihi itibarıyla sanık müdafisinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince, sanık hakkında yağma, çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümleridir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 01.04.2020 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, yağma suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 6. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 01.10.2020 tarihli ve 1482-3206 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 6. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.