Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2020/89 E. 2020/106 K. 27.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/89
KARAR NO : 2020/106
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 10-412

Katılan sanıklar hakkında hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda, katılan sanık …’ın tehdit suçundan, hakaret suçundan ise her iki katılan sanığın beraatlerine hükmedilmiş, katılan sanık …’nün nitelikli tehdit suçundan mahkumiyetine ilişkin hükmün ise CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık … müfadisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 28.05.2019 tarih ve 8374-10001 sayı ile;
“Hükümde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararına ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 26.12.2017 tarih ve 368-388 sayılı karar içeriğinde, ‘İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi halinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.’ hükmü gereği tehdit suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının temyizi kabil olmadığı, temyiz davasının hakaret suçu olduğu, işin incelenmesi Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 18.06.2020 tarih ve 7929-7737 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesinin 28.05.2019 tarihli ve 2019/10001 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre, katılan sanık … müdafisinin 22.01.2014 tarihli temyiz dilekçesi ile tehdit suçundan katılan sanık … hakkında verilen beraat hükmü ile katılan sanıklar … ve … hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarının temyiz edildiği; hakaret suçundan sanıklar hakkında verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararlarına yönelik temyiz istemi bulunmadığından, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre, 25.03.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümünde, “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemesine yer verilmemesi nedeniyle, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, katılan sanıklar hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin karar ile katılan sanık … hakkında nitelikli tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararıdır.
Temyiz incelemesine konu suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, TCK’nın 106/2-a-c maddesi uyarınca 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezasını gerektiren nitelikli tehdit suçunun yaptırımı hakaret suçunun yaptırımından daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca tehdit suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 28.05.2019 tarihli ve 8374-10001 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.