YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/87
KARAR NO : 2020/105
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 3-234

Sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama ve silahla tehdit suçlarından; sanık … hakkında ise kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesince 03.04.2014 tarih ve 754-292 sayı ile sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 20.11.2017 tarih ve 14379-25217 sayı ile; sanıklar … ve … hakkında silahla tehdit suçundan verilen beraat hükmünün onanmasına; sanıklar …, … ve … hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat hükümlerinin ise eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle hüküm kurulması isabetsizliğinden bozulmalarına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesince 18.04.2019 tarih ve 3-234 sayı ile, sanıkların beraatlerine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de Cumhuriyet savcısı ve katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 26.01.2020 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 3. Ceza Dairesince 05.03.2020 tarih ve 1442-4640 sayı ile;
“Yerel mahkemece kurulan hükmün daha önce Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 20.11.2017 tarih ve 2016/14379 esas – 2017/25217 karar sayılı ilamı ile bozulduğu ve mahkemece bozma ilamına karşı direnme kararı verildiği, 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesinin üçüncü fıkrasının değişik ikinci cümlesinde ‘Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.’ şeklinde düzenlemeye yer verildiği anlaşılmakla; dava konusu eylemin hükümde belirlenen kanuni niteliğine, uygulanan kanun maddelerine, temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.02.2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarih ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince ise 01.07.2020 tarih ve 1924-8523 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesinin 05.03.2020 tarihli ve 2020/4640 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de; hükümlerde kabul edilen eylemlere, hükümlerin direnme niteliğinin bulunmamasına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 31.01.2019 tarihli ve 30672 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı kararındaki, Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü ortak hükümlerin 5 numaralı bendi uyarınca ‘…bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.’ şeklindeki düzenlemeye, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 02.05.2018 tarihli ve 2018/135, 2018/16 ve 2018/116 sayılı kararlarının içeriğinde belirtildiği üzere; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğunun, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olmasına ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesinin Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”
Gerekçeleriyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde; “Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.”, altıncı maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise iddianame, varsa görevsizlik kararı ya da diğer dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükümlerin Yargıtay 4. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de 09.02.2018 tarihli oturumda bozmaya uyarak bozma doğrultusunda işlem yapan Yerel Mahkemenin son uygulaması direnme kararı niteliğinde olmadığı, 26.01.2020 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği ve Yerel Mahkemece sanıklar hakkında kasten yaralama suçundan beraat kararları verildiği anlaşıldığından, bu hükümleri temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 05.03.2020 tarihli ve 1442-4640 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.