YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/86
KARAR NO : 2020/104
KARAR TARİHİ : 27.10.2020
Yargıtay Daireleri : 19 ve 7. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 17-253
Sanıklar …, … ve … hakkında 4250 sayılı Kanun’a Muhalefet suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda; Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesince 29.09.2014 tarih ve 17-253 sayı ile sanıkların aynı suçtan ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili ve sanık … müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 19. Ceza Dairesince 25.04.2017 tarih ve 11814-3670 sayı ile;
” Hükmün konusuna, iddianamedeki anlatıma, 4250 sayılı Kanun’un 28. maddesinin 6487 sayılı Kanun’un 6.maddesi ile mülga olması ve fiilin 4733 sayılı Kanun kapsamında düzenlenen ‘kurumdan izin almadan tütün ve alkol ürünleri satma’ suçunun Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararına göre, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (7.) Ceza Dairesine ait bulunduğu “,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince de 13.07.2020 tarih ve 11217-11606 sayı ile;
“Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesi’nin 25.04.2017 tarihli ve 2016-11814 E.- 2017/3670 K. sayılı görevsizlik kararı üzerine, Antalya 26. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014-17 E. – 2014/253 K. sayılı dosyası, temyizen incelenmek üzere Dairemize gönderilmiş ise de,
2797 sayılı Kanun’un 14. maddesi uyarınca iddianamedeki nitelendirme ile kararın içeriği ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 19.01.2015 tarihli ve 8 sayılı kararına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 19. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 7. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin a bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren 12.02.2016 tarihli ve 1 sayılı iş bölümü kararının “Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 7. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Yerel Mahkemece sanıklar hakkında 4250 sayılı Kanun’a Muhalefet suçundan hüküm kurulurken “…Sanıklar hakkında izinsiz olarak açık içki sattıkları iddiasıyla 4250 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan kamu davası açılmış ise de, 11.06.2013 tarihinde yürürlüğe giren 6487 sayılı Yasa’nın 6.maddesi ile 4250 sayılı Yasa’nın 19 ve 28 .maddesinin iptal edildiği, böylece sanıkların eylemlerinin suç olmaktan çıkartıldığı anlaşıldığından sanıkların ayrı ayrı beraatlerine,” şeklinde karar verilmiş ise de karar tarihi itibarıyla anılan 4250 sayılı Kanun’un 28. maddesinin mülga olması ve sanıkların eyleminin 4733 sayılı Kanun’un 8. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında sanıklar hakkında tebliğname tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 4733 sayılı Kanun’un 8. maddesinde tanımlı “kurumdan izin almadan tütün ve alkol ürünleri satma” suçundan kamu davası açıldığı kabul edilmelidir. Dolayısıyla temyiz incelemesinin de 4733 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarına bakmakla yetkili ve görevli Yargıtay 7. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 13.07.2020 tarihli ve 11217-11606 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.