YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/80
KARAR NO : 2020/98
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2020/Bşk-80 2020/98 2015/164269

Yargıtay Daireleri : 19 ve 12. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 112-219

Sanık hakkında 6831 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Kemer (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesince 31.03.2010 tarih ve 438-231 sayı ile, eylemin 2863 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçunu oluşturması ihtimaline binaen verilen görevsizlik kararı üzerine, dosyanın gönderildiği Kemer 2. Asliye Ceza Mahkemesince, suç duyurusunda bulunulması üzerine sanık hakkında aynı eylem nedeniyle 2863 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçundan açılan kamu davasının birleştirilmesine karar verildikten sonra yapılan yargılama sonucunda, 03.03.2015 tarih ve 112-219 sayı ile; sanığın TCK’nın 44. maddesi gereğince daha ağır cezayı gerektiren 2863 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi gerekmekte ise de, bu suç yönünden dava zamanaşımı dolduğu gerekçesiyle, sanığın daha hafif cezayı gerektiren 6831 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafileri ile Antalya Kültür ve Turizm Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 19. Ceza Dairesince 24.01.2019 tarih ve 7814-850 sayı ile;
“…Hükmün konusuna, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararına göre, 2863 sayılı Kanun’a aykırılık suçunun temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (12). Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 12. Ceza Dairesince de 17.06.2020 tarih ve 1888-3711 sayı ile;
“…Sanık hakkında Kemer İlçesi Ulupınar Köyü Çıralı mevki 105 numaralı bölmede bulunan kadastrosu kesinleşmiş devlet ormanı içerisinde pansiyon şeklinde kapalı tesis inşa edip çeşitli meyve ve narenciye ağaçlarını dikerek işgal ve faydalanmada bulunduğu iddiasıyla 6831 sayılı Kanun’un 93/1-2-3. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle açılan kamu davasında; Kemer Sulh Ceza Mahkemesinin 31.03.2010 tarih, 2009/438 esas ve 2010/231 karar sayılı kararı ile davaya konu yerin 1. ve 3. derece doğal sit alanı içerisinde kaldığı gerekçesine dayanılarak görevsizlik kararı verilip dosyanın Kemer Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/300 numaralı esasına kaydedildiği, yargılama sırasında sanık hakkında 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan suç duyurusunda bulunulmasına karar verildiği ve bunun üzerine sanık hakkında 2863 sayılı Kanuna muhalefet açılan kamu davasının 2014/148 esasına kaydedildiği ve 28/03/2014 tarihli karar ile dosyanın, aynı mahkemenin 2013/112 esas sayılı dosyası ile birleştirilmesine karar verildiği, yapılan yargılama sonunda, asıl dosyada 2863 sayılı Kanun’a muhalefet suçu yönünden zamanaşımı sürelerinin dolduğu gerekçesiyle TCK’nın 44. maddesi uyarınca 6831 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan sanığın mahkûmiyetine hükmedildiği, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 24.01.2019 tarih, 2018/7814 esas ve 2019/850 sayılı kararı ile dosya görev yönünden Dairemize gönderilmiş ise de, sanık hakkında 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanunu’na aykırılık suçundan verilmiş bir karar ve bu itibarla temyize konu hüküm bulunmadığı anlaşılmakla;
Temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 19 ve 12. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14/3. maddesinin “a” bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Bu maddeye dayanılarak Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı kısmının 6. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
Yerel Mahkemece sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilen dosyada, sanığın eyleminin 6831 sayılı Kanun’a muhalefet etme suçu olarak nitelendirilmesi karşısında, temyiz incelemesinin bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 19. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 24.01.2019 tarihli ve 7814-850 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 19. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.