YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/7
KARAR NO : 2020/27
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2020/Bşk-7 2020/27 2014/346288

Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 52-188

Sanık … hakkında tehdit ve hakaret suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Adana (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince 17.04.2014 tarih ve 610-437 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 16.10.2017 tarih ve 18606-22456 sayı ile;
“…Anayasa’nın 40/2, CMK’nın 232/6 ve 34/2 ile 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddeleri gereğince, kararda başvurulacak kanun yolu, süresi, mercisi ve şeklinin kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıkça gösterilmesi gerektiği hâlde, Mahkemece yokluğunda hüküm verilen katılan … yönünden başvurulacak kanun yolu, süresi, mercisi ve şeklinin hiç gösterilmemesi karşısında, temyiz iradesinin belirlenmesi bakımından gerekçeli kararın katılan …’a usulünce tebliğ olunması gerektiği,
Anlaşıldığından, sanık …’ın temyiz davası isteği hakkında şimdilik bir karar vermeye yer olmadığına, dosyanın, katılan …’a gerekçeli kararın tebliğ işlemi gerçekleştirildikten sonra, verilmesi hâlinde temyiz dilekçesi de eklenerek Dairemize yollanılmak üzere incelenmeksizin karar mahkemesine geri gönderilmesine,” karar verilmiştir.
Tevdi kararı üzerine Yerel Mahkemece katılana usulüne uygun olarak yapılan tebliğ işleminden sonra dosyanın tekrar gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince 18.10.2018 tarih ve 3282-17700 sayı ile;
“…İddianamede açıklanıp hükümlerde kabul edilen eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyize konu suçlardan yaptırımı en ağır olan 5237 sayılı TCK’nın 125/3-a maddesine uyan görevliye hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesi Yüksek 18. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 04.12.2019 tarih ve 7592-17150 sayı ile;
“…25.05.2015 tarihinde Yargıtay 4. Ceza Dairesi Başkanlığına hitaben tebliğname düzenlendiği, Yargıtay 4. Ceza Dairesi tarafından katılana gerekçeli kararın tebliğ edilmesine ilişkin 16.10.2017 tarihinde karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği, tebliğ işlemi tamamlandıktan sonra dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderildiği, 18.10.2018 tarihinde Dairemizin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verildiği ancak iş bölümü kararının Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerinin 4. fıkrasında yazılı ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına en son gönderen dairece yapılır.’ hükmü karşısında,
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulunun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 4. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4. ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin tespitine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve 25.05.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Ceza daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar. Ancak; bu iş bölümüyle konusu bakımından başka daireye verilen ve bozma veya başka nedenlerle Yargıtay incelemesinden geçmiş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi hâlinde, görevin belirlenmesinde yeni düzenlemedeki suç vasfına bakılır” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek 16.10.2017 tarih ve 18606-22456 sayı ile gerekçeli kararın katılana usulünce tebliğ edilmek üzere tevdi kararı verildiği anlaşıldığından, tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 4. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 18.10.2018 tarihli ve 3282-17700 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.