YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/61
KARAR NO : 2020/80
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 2 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 319-323

Sanık … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesince 23.03.2010 tarih ve 243-58 sayı ile sanığın eyleminin TCK’nın 244/2-4 maddesinde düzenlenen sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiş, Küçükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesince 20.01.2012 tarih ve 559-1 sayı ile sanığın eyleminin TCK’nın 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle karşı görevsizlik kararı verilerek oluşan görev uyuşmazlığının çözümü bakımından dosya Yargıtay 5. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
Yargıtay 5. Ceza Dairesince 07.06.2012 tarih ve 5942-6443 sayı ile Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına karar verilmiş olup dosyanın gönderildiği Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucu 21.11.2013 tarih ve 319-323 sayı ile sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan beraat kararı verilmiştir.
Bu hükmün de Cumhuriyet savcısı, sanık ve katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 16.10.2019 tarih ve 5834-10081 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesinde ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verildiği,
Sanığın, katılanın interaktif banka hesabına internet yoluyla girerek kendi hesabına para transfer ettiğinin iddia olunması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 17.11.2009 tarihli ve 193-268 sayılı kararında açıklandığı üzere, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-e maddesinde öngörülen ‘bilişim sisteminin kullanılması suretiyle hırsızlık’ suçu tavsif edilerek dava açıldığı anlaşılmakla;
İddianamedeki anlatıma, temyizin kapsamına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre temyiz inceleme görevinin Yüksek (2.) Ceza Dairesine ait olduğu,” gerekçesiyle dosyanın Yargıtay 2. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Yargıtay 2. Ceza Dairesince 04.12.2019 tarih ve 13950-18733 sayı ile;
“Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden sonra düzenlenmiş olmasına, iddianame yerine geçen belge niteliğindeki Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.09.2008 tarihli ve 473-181 sayılı görevsizlik kararındaki sevk maddeleri ile nitelendirmeye, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararına göre; sanığa atılı 5237 sayılı TCK’nın 244. maddesinde düzenlenen sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz incelemesinin Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 09.03.2020 tarih ve 28383 – 11162 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesinde ‘…Mahkumiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmü ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararının 3. fıkrası gözetildiğinde yasa, sevk maddelerine değil, iddianamedeki tavsife ağırlık tanımıştır. Bu nedenle Ceza Dairelerinin görevinde Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun yerleşik kararlarında da belirtildiği üzere tavsif esas alınmalıdır. Bu itibarla düzenlenen iddianame, sanık hakkında beraat kararı verilmiş olmasına, Bakırköy 10. Ağır Ceza Mahkemesinin 24.09.2008 tarihli ve 473-181 sayılı görevsizlik kararının Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 13.07.2009 tarihli ve 6597-9628 sayılı ilamı ile kaldırılması, temyizin kapsamına, iddianamedeki anlatıma göre 5237 sayılı TCK’nın 142/2-e maddesinde öngörülen ‘bilişim suretiyle hırsızlık’ suçu tavsif edilerek dava açılmasına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı kararına göre temyiz istemini inceleme görevi Yargıtay Yüksek (2.) Ceza Dairesi’ne ait olduğu,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümüne göre, nitelikli dolandırıcılık suçunu inceleme görevinin Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait olduğu ve tebliğnamenin düzenlendiği 18.10.2015 tarihi itibarıyla dikkate alınması gereken iddianame yerine geçen Küçükçekmece 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.01.2012 tarihli ve 559-1 sayılı görevsizlik kararındaki nitelendirmenin de TCK’nın 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin olduğu hususları göz önünde bulundurulduğunda, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suçla ilgili temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 tarihli ve 6-6 ile 03.03.2005 tarihli ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görev uyuşmazlığı olan Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden, dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.