YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/60
KARAR NO : 2020/79
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2020/Bşk-60 2020/79 2014/228934

Yargıtay Daireleri : 4 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 915-317

Sanık … hakkında kasten yaralama, sanıklar … ve … hakkında ise hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, İstanbul (Kapatılan) Anadolu 25. Sulh Ceza Mahkemesince 22.04.2014 tarih ve 915-317 sayı ile sanıkların aynı suçlardan beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 14.10.2019 tarih ve 18451-15782 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Genel Kurulu’nun kararına ve temyize konu 5237 sayılı TCK’nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit, 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama ve 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçlarından en ağırı olan hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyizi inceleme görevi 18. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 12.03.2020 tarih ve 18481-6019 sayı ile;
“Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre temyize konu TCK’nın 106/1. maddesinde düzenlenen tehdit, 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama ve 125/1. maddesinde düzenlenen hakaret suçlarından en ağırının tehdit suçundan kurulan hüküm olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre, işin incelenmesi Yargıtay 4. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde değiştirilmiş, aynı fıkranın (b) bendinde de “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Tebliğnamenin düzenlendiği 05.06.2015 tarihi itibarıyla dikkate alınması gereken iddianamedeki nitelendirmelere göre, hakaret suçunun cezası TCK’nın 125/1. maddesi uyarınca üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para; basit yaralama suçunun cezası aynı Kanun’un 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para; tehdit suçunun cezası ise aynı Kanun’un 106/1. maddesi uyarınca altı aydan iki yıla kadar hapis cezası olup tehdit suçu daha ağır yaptırım içermektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 14.10.2019 tarihli ve 18451-15782 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.