YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/50
KARAR NO : 2020/69
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 3 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 1028-687

Katılan sanıklar hakkında hakaret, basit tehdit ve kasten yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda katılan sanık …’ın kasten yaralama suçundan 2.000 TL, hakaret suçundan 1.740 TL, basit tehdit suçundan ise 3.000 TL kesin nitelikte adli para cezaları ile cezalandırılmasına, katılan sanık … hakkında hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, kasten yaralama suçundan hükmedilen hapis cezasının ise CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan sanık … müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 14.06.2016 tarih ve 30340-14115 sayı ile;
“Dava konusu eylemlerin iddianamede ve hükümde belirlenen yasal niteliğine, uygulanması öngörülen ve uygulanan yasa maddeleri ile temyizin kapsamına göre; Mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Yargıtay 4. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 10.03.2020 tarih ve 13683-4996 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemler, sevk maddeleri ile temyizin kapsamı ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun ceza daireleri arasındaki iş bölümüne dair kararına göre, 04.03.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve2015/8 sayılı iş bölümünde, ‘Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…’ düzenlemesine yer verilmemesi nedeniyle, yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının da görevli dairenin belirlenmesinde gözönüne alınacağı anlaşılmakla, sanık hakkında TCK’nın 86/1,3-e, 87/1-c maddeleri uyarınca yaralama, TCK’nın 106/1-1. maddesi uyarınca tehdit ve TCK’nın 125/1 ve 129/3. maddesi uyarınca hakaret suçlarından hükümler kurularak temyize konu edilmiş bulunmakla, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre, 13.10.2015 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümünde, “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz…” düzenlemesine yer verilmemesi nedeniyle, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler, katılan sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen 2.000 TL, hakaret suçundan verilen 1.740 TL, tehdit suçundan verilen 3.000 TL kesin nitelikteki adli para cezalarıyla cezalandırılmasına ilişkin hükümler ile katılan sanık … hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair karar ve kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karardır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, TCK’nın 86/1. maddesi uyarınca 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezasını gerektiren kasten yaralama suçunun yaptırımı, temyiz kapsamındaki hakaret ve basit tehdit suçlarının yaptırımından daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin, 22.01.2015 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararı uyarınca kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 14.06.2016 tarihli ve 30340-14115 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.