YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/5
KARAR NO : 2020/25
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 3 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 144-167

Katılan sanık … hakkında kasten yaralama ve hakaret, sanıklar … ve … hakkında kasten yaralama, hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Bakırköy 25. Asliye Ceza Mahkemesince 02.04.2015 tarih ve 144-167 sayı ile; katılan sanık …’ün basit yaralama suçundan mahkûmiyetine, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, sanık …’in basit yaralama suçundan mahkûmiyetine, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığına, sanık …’in basit yaralama suçundan mahkûmiyetine, sanıklar … ve … hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir.
Sanıklar … ve … hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı katılan sanık … tarafından yapılan itiraz, merciince reddedilmek suretiyle kesinleşmiştir.
Hükümlerin katılan sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 17.09.2018 tarih ve 18923-13009 sayı ile;
“Dava konusu eylemler için mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye, uygulanan kanun maddelerine ve temyizin kapsamına göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 27.01.2017 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarih ve ve 1 sayılı kararı uyarınca Yüksek Yargıtay 18. Ceza Dairesi’ne ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 05.12.2019 tarih ve 6241-17326 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eylemlere, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen Geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nca hazırlanan ve 20/01/2017 tarih ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararına ve temyizin kapsamı ile tebliğname tarihine göre, işin incelenmesi Yüksek 3. Ceza Dairesinin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 5. Maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır..”, 7. maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.
Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.
Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.
İtiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararların mercide yanılma suretiyle ya da sehven temyizi halinde inceleme, bu suçlara bakmakla görevli dairece yapılır. Ancak aynı dosyada itiraz yoluna tabi olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve benzeri kararlar, diğer suçlarla birlikte temyiz edilmiş olsa bile görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 28.09.2017 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, incelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece sanıklar … ve … hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın temyize konu olmadığı, temyize tabi olduğu kabul edilse bile bu karara yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, hakaret suçunun cezası TCK’nın 125/1. maddesi gereğince üç aydan iki yıla kadar hapis veya adli para cezası; basit yaralama suçunun cezası ise aynı Kanun’un 86/2. maddesi uyarınca dört aydan bir yıla kadar hapis veya adli para cezası olduğu göz önüne alındığında, hakaret suçunun müeyyidesinin daha ağır olduğu anlaşılmakla, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 18. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de;
23.07.2016 tarihli ve 29779-2 mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6723 sayılı Kanun’la 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 15. maddenin 12. fıkrasına dayanılarak, 08.07.2020 tarihli ve 31179 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 07.07.2020 tarihli ve 173 sayılı kararı ile Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 01.10.2020 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına ve tüm işlerin Yargıtay 4. Ceza Dairesine devrine karar verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 23.11.2006 tarih ve 6-6; 03.03.2005 tarih ve 1-1; 13.09.2018 tarih ve 122-184 ile 28.12.2018 tarih ve 236-298 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere dosyanın görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 05.12.2019 tarih ve 6241-17326 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.