Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2020/47 E. 2020/66 K. 27.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/47
KARAR NO : 2020/66
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 12 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Sayısı : 1-31

Sanıklar …, …, ve … hakkında görevi kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesince 30.10.2012 tarih ve 415-413 ile; sanıkların eylemlerinin TCK’nın 85/1. maddesinde düzenlenen taksirle öldürme suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle asliye ceza mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, yapılan yargılama sonucunda Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesince 20.01.2015 tarih ve 1-31 sayı ile; sanıkların eylemlerinin taksirle öldürme suçunu oluşturduğu kabul edilerek, sanıkların ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince 23.10.2018 tarih ve 9964-10065 sayı ile;
“Görevi ihmal suçundan sanıklar hakkında açılan dava da; taksirle öldürme suçunun oluştuğu ve bu suçtan sanıkların beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekili tarafından temyiz incelemesine konu edilen eylemlere ilişkin iddianamedeki nitelendirmeye, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesindeki; ‘Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmüne, 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak, 01.03.2016 günü yürürlüğe giren ve 16.08.2016 olan tebliğname tarihine nazaran uygulanması gereken Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay 5. Ceza Dairesine ait bulunduğu” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 19.02.2020 tarih ve 13176-6717 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik 14. maddesi hükmüne, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 01.03.2016 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına, bu kararda yer alan ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkumiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ şeklindeki düzenlemeye, iddianame yerine geçen görevsizlik kararında nitelenen suça ve tebliğname tarihine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 12. Ceza Dairesine ait bulunduğu” ,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14/3. maddesinin a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir.” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle (a) bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” şeklinde değiştirilmiştir.
16.08.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken ve iddianame yerine geçen belge niteliğinde olan Sandıklı (Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararındaki nitelendirmenin 5237 sayılı TCK’nın 85/1. maddesi olarak gösterilmesi karşında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 23.10.2018 tarihli ve 9964-10065 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.