YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/41
KARAR NO : 2020/60
KARAR TARİHİ : 27.10.2020
2020/Bşk-41 2020/60 2015/276242
Yargıtay Daireleri : 7 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 122-205
Sanık … hakkında zimmet suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesince 27.12.2001 tarih ve 140-730 sayı ile sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiş,
Hükmün katılan ve sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 23.02.2004 tarih ve 9303-1055 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesince 18.01.2006 tarih ve 415-5 sayı ile; sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiş,
Bu hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 30.06.2009 tarih ve 4157-8572 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesince 02.12.2009 tarih ve 366-352 sayı ile; sanığın yine aynı suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş,
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesince 10.01.2013 tarih ve 14021-126 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Kocaeli 2. Ağır Ceza Mahkemesince 21.05.2013 tarih ve 100-130 sayı ile; sanığın 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 160/1. maddesinde düzenlenen zimmet suçundan mahkûmiyetine ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, sanığın beş yıllık denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle Yerel Mahkemece 20.05.2015 tarih ve 122-205 sayı ile; 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin on birinci fıkrası uyarınca söz konusu hüküm açıklanmıştır.
Bu hükmün de sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay 7. Ceza Dairesince 19.03.2019 tarih ve 112-28097 sayı ile;
“Dosyanın 23.02.2004, 30.06.2009 ve 10.01.2013 tarihlerinde temyizen 5. Ceza Dairesince incelenerek hükümlerin bozulduğu, yeniden kurulan hükme karşı temyiz talebinde bulunulduğu ve temyiz incelemesini yapmaya 5. Ceza Dairesinin görevli olduğu cihetle;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasa ile değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 09.02.2018 gün ve 1 sayılı kararına göre, inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 5. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 18.02.2020 tarih ve 2863-6130 sayı ile;
“Mahkûmiyet hükmünde nitelenen suça, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. madde uyarınca oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından hazırlanan ve Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 01.03.2018 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararına ve bu kararda Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümünü düzenleyen ortak hükümlerde yer alan ‘Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkumiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.’ düzenlemesine ve tebliğnamenin düzenlendiği tarihte yürürlükte bulunan Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 7. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükümlerin, Yargıtay 5. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de, 14.01.2019 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiği, bozmadan sonra da Yerel Mahkemece sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 160/1. maddesinde düzenlenen zimmet suçuna yönelik olduğu anlaşıldığından, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 19.03.2019 tarihli ve 112-28097 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 7. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.