Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2020/39 E. 2020/58 K. 27.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/39
KARAR NO : 2020/58
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2020/Bşk-39 2020/58 2015/340010

Yargıtay Daireleri : 3 ve 1. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 139-129

Kasten yaralama, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten öldürme suçuna teşebbüs suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Kilis Ağır Ceza Mahkemesince 28.05.2015 tarih ve 139-129 sayı ile; katılan sanık … hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüs suçundan beraat, katılan sanıklar … …, …, … ve … (…) hakkında mala zarar verme suçundan ayrı ayrı beraat, sanık … hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından mahkûmiyet, sanık … (…) hakkında konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyet, sanıklar … … ve … hakkında kasten yaralama suçundan mahkûmiyet kararı verilmiştir.
Hükümlerin katılanlar …, …, katılan sanıklar …, …, …, … …, …, …, … müdafiileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 20.11.2019 tarih ve 10910-21182 sayı ile ;
“Dava konusu eylemler için iddianamedeki sevk maddeleri arasında katılan sanıklar …, …, … ve … hakkında 5237 sayılı TCK’nın 81/1, 35. maddelerinin de bulunduğu, sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan beraat kararı verildiği, sanıklar …, … ve…hakkında ise bu suçun unsurları oluşmadığı gerekçesi ile kasten yaralamadan hüküm kurulduğu; katılan sanıklar …, … ve … vekillerinin ise sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüsten verilen beraat ve sanıklar …, … ve…hakkında kasten yaralamadan verilen hükümleri kasten öldürmeye teşebbüsten ceza verilmesi gerektiğinden bahisle açıkça aleyhe temyiz ettiği anlaşılmakla;
Dava konusu eylemler için mahkeme kararındaki kanuni nitelendirmeye ve uygulanan kanun maddelerine göre; mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve 31.01.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarih ve 2019/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yüksek Yargıtay 1. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince 17.02.2020 tarih ve 3891-535 sayı ile;
“Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanunu’nun 31. maddesi ile değişik 14 ve geçici 13. maddeleri uyarınca, mahkeme kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına ve tebliğname tarihine göre; sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan beraat kararı verildiği, katılan sanıklar …, … ve … vekilinin süre tutum dilekçesinde mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettiğini, gerekçeli temyiz dilekçesinde ise beraat kararlarını da temyiz ettiğini belirttiği, dolayısıyla sanık … hakkındaki kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyizinin süresinden sonra olduğu anlaşıldığından; sanık … hakkında; mağdur …’e karşı mala zarar verme, sanık … hakkında; mağdur …’ye yönelik kasten yaralama, sanık … hakkında; mağdur … (…)’na karşı kasten yaralama, sanık … hakkında; mağdur ……na karşı kasten yaralama, sanık … hakkında; mağdur … ’na karşı kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz inceleme görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarih ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre; katılan sanıklar …, … ve … müdafisinin 01.06.2015 tarihli süre tutum dilekçesi ile yalnızca katılan sanıklar …, … ve … hakkında verilen mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettiği katılan sanık … hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan beraat hükmüne ilişkin bir temyiz talebinin bulunmadığı, süresinden sonra 11.07.2015 tarihinde verdiği gerekçeli temyiz dilekçesinde, katılan sanık … hakkında kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan beraat hükmünü de temyiz ettiklerini belirttiğinin anlaşılması karşısında, sadece kasten yaralama, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan beraat ve mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesi yapılması gerekmektedir.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 12.04.2019 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, bir yıldan üç yıla kadar hapis cezasını gerektiren kasten yaralama suçunun müeyyidesi daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 20.11.2019 tarihli ve 10910-21182 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.