Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2020/32 E. 2020/51 K. 27.10.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/32
KARAR NO : 2020/51
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

Yargıtay Daireleri : 8 ve 1. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 224-62

Sanık … hakkında iftira, kasten öldürme ve yağma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Fethiye Ceza Mahkemesince 11.02.2016 tarih ve 224-62 sayı ile sanığın, maktul …’ya yönelikkasten öldürme ve yağma suçlarından beraatine; maktul …’ye yönelik kasten öldürme suçundan beraatine; katılan … ve mağdur …’a yönelik iftira suçundan beraatine; katılan …’ye yönelik iftira suçundan ise mahkûmiyetine karar verilmiştir.
İftira suçuna ilişkin kurulan beraat ve mahkûmiyet hükümlerinin Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 26.03.2019 tarih ve 5185-4259 sayı ile;
“Müşteki …’nün sanık hakkında …’ye yönelik kasten öldürme suçundan verilen beraat hükmünü de temyiz ettiği anlaşıldığından, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkumiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.02.2018 günlü Resmî Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 4, 8. fıkraları uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 1. Ceza Dairesine ait olmakla dairemizin görevsizliğine”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 1. Ceza Dairesince de 15.01.2020 tarih ve 1608-129 sayı ile;
“Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kararları ile Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve aynı Kanunla Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 13. madde uyarınca; sanık … hakkında maktul …’ye yönelik nitelikli kasten öldürme suçundan açılan davada verilen beraat kararına karşı müşteki …’nün bulunduğu temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın mahallinde kesinleşmiş olması gözetilerek yalnızca iftira suçuna ilişkin hükümler açısından temyiz incelemesi yapabilme imkanının bulunduğu anlaşıldığından, tebliğname tarihine ve temyizin kapsamına göre, temyiz incelemesi görevinin Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 1. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
İncelenen dosya içeriğine göre; Cumhuriyet savcısının 07.03.2016 tarihli temyiz dilekçesinde sanık hakkında iftira suçundan kurulan beraat ve mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettiği, bu şekilde sanık hakkında maktuller … ve …’ye yönelik kasten öldürme ve maktul …’ya yönelik yağma suçlarından kurulan beraat hükümlerine ilişkin bir temyiz talebinin bulunmaması karşısında, sanık hakkında sadece iftira suçundan kurulan beraat ve mahkûmiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesi yapılması gerektiği anlaşılmaktadır.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve 23.03.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı iş bölümü uyarınca, temyiz inceleme görevi iftira suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 26.03.2019 tarihli ve 5185-4259 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.