YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/31
KARAR NO : 2020/50
KARAR TARİHİ : 27.10.2020
2020/Bşk-31 2020/50 2013/132676
Yargıtay Daireleri : 15 ve 5. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 539-824
Sanık hakkında hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesince 09.10.2012 tarih ve 539-824 sayı ile sanığın aynı suçtan beraatine ve TCK’nın 155/2, 43/1, 62, 52, 53 ve 63 maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 15. Ceza Dairesince 19.09.2018 tarih ve 2669-5705 sayı ile;
“Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanık hakkında verilen mahkûmiyet hükmü katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
İncelenen dosya içeriğine göre; vasi olarak atanmış olan sanığın kısıtlı annesine ait gayrimenkulleri sattığı ve yine annesine bankadan kredi çektirdiği, elde ettiği bu menfaatleri kendi ihtiyaçları için kullandığının iddia edilmesi karşısında; vasiliğin TCK’nın 6/1-c maddesi kapsamında kamu görevi, vasinin ise eylem ve işlemlerinden dolayı kamu görevlisi gibi sorumlu olduğunda bir tereddüt bulunmadığı gözetilerek eylemin TCK’nın 257. maddesinde yer alan görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu anlaşıldığından,
İddianamedeki anlatım ve nitelendirme, temyiz kapsamı ve Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesi Yüksek 5. Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu,”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince de 17.02.2020 tarih ve 11466-5710 sayı ile;
“Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile yapılan ve 28/06/2014 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlanan değişiklik uyarınca, Ceza dairelerinde: ‘Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ düzenlemesine, iddianamedeki sevk maddesine, mahkûmiyet hükmünde nitelenen suça, temyizin kapsamına, incelemeye konu suçun hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma olmasına ve tebliğname tarihine göre; temyiz incelemesi yapma görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 5. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının a bendi; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda açıklamaya itibar edilir” şeklinde iken, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle (a) bendi “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” şeklinde değiştirilmiştir.
22.10.2014 tebliğname tarihi itibarıyla katılan vekilinin temyiz taleplerinin kapsamı karşısında, ceza dairelerinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan verilen mahkûmiyet ve beraat hükümleridir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Somut olayda tebliğname tarihinin 22.10.2014, temyiz incelemesine konu olan suçun ise hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma olması göz önüne alındığında, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 15. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere Yargıtay 15. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 19.09.2018 tarihli ve 2669-5705 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.