YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/23
KARAR NO : 2020/43
KARAR TARİHİ : 27.10.2020
2020/Bşk-23 2020/43 2016/339041
Yargıtay Daireleri : 12 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 1169-662
Sanık … hakkında hırsızlık, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve taksirle yaralama suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Ankara 30. Asliye Ceza Mahkemesince 13.07.2016 tarih ve 1169-662 sayı ile sanık hakkında her üç suçtan da TCK’nın 32/1 ve 57. maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına, sanığın en yakın yüksek güvenlikli sağlık kurumunda koruma ve tedavi altına alınmasına karar verilmiştir.
Hükmün katılan … vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince 23.09.2019 tarih ve 2890-9243 sayı ile;
“…Taksirle yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve hırsızlık suçlarından sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan vekili tarafından temyiz incelemesine konu edilen eylemlere ilişkin iddianamedeki sevk ve anlatıma, tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesindeki; ‘Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır, b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir’ hükmüne göre, tebliğname tarihi itibarıyla esas alınması gereken ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanan 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu hükmün incelenmesi Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 06.02.2020 tarih ve 13691-2107 sayı ile;
“…Sanık hakkında taksirle yaralama, trafik güvenliğini tehlikeye sokma ve hırsızlık suçlarından yapılan yargılama sonucunda atılı suçlardan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş ve taksirle yaralama suçunun mağduru olan katılan … vekili tarafından hüküm temyiz edilmiş olmakla; iddianamedeki sevk maddeleri ve nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre; temyize konu TCK’nın 89/4. maddesinde düzenlenen taksirle yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevine dahil olduğu,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevini düzenleyen 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianame veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümünün “Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” başlıklı bölümünün 8. maddesinin 2. fıkrasında; “Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri ile yalnızca sanık lehine vekalet ücreti hükmedilmesi istemine yönelik temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemesi hüküm altına alınmıştır.
İncelenen dosya içeriğine göre; akıl hastası olan sanık …’ın şikâyetçi …’dan çaldığı araçla seyir hâlindeyken başka bir araca çarpması sonucunda katılan mağdure …’nin yaralanmasına neden olduğu, yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında TCK’nın 32/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verildiği, katılan mağdure Busenaz vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir suçla ilgili sınırlama yapmaksızın kararın sanık aleyhine bozulmasına kararı verilmesi talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Katılan mağdure Busenaz vekilince sunulan temyiz dilekçesinde herhangi bir sınırlama yapılmamış olmakla birlikte, katılan mağdure Busenaz vekilinin hırsızlık suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair kararı temyiz etme hakkının bulunmaması nedeniyle bu hükme yönelik temyiz isteminin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde taksirle yaralama ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararlarının esas alınması gerektiğinden, bu suçlardan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinin Yargıtay 12. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 23.09.2019 tarihli ve 2890-9243 sayılı görevsizlik kararlarının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.