YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/19
KARAR NO : 2020/39
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2020/Bşk-19 2020/39 2018/97389

Yargıtay Daireleri : 14 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Sayısı : 84-61

Sanıklar hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve göçmen kaçakçılığı suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Doğubayazıt 1. Asliye Ceza Mahkemesince 19.07.2018 tarih ve 716-1682 sayı ile sanık … hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbirine, diğer sanıkların ise mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Erzurum Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince 10.10.2018 tarih ve 84-61 sayı ile; sanık … hakkında güvenlik tedbirine hükmedilmesine ilişkin kararın da temyiz edildiğinden itiraz kanun yoluna tabi olduğu gerekçesiyle bu talebin mahallinde değerlendirilmesi ile istinaf isteminin esastan reddine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanıklar ve müdafileri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 14. Ceza Dairesince 06.02.2019 tarih ve 141-819 sayı ile;
“İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 31.01.2019 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 30.01.2019 tarihli ve 2019/1 sayılı iş bölümü kararına göre temyiz incelemesini yapma görevi öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla en ağır cezayı içeren göçmen kaçakçılığı suçu yönünden Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince de 15.01.2020 tarih ve 1095-958 sayı ile;
“İşbölümü kararının Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerinin 8. fıkrasında yazılı ‘Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.’ hükmü karşısında,
Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 14. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 14 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının sekizinci maddesinde; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken de suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması hâlinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır.
Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz
Çeşitli suçlara ait davalarda, itirazı kabil kararlar nazara alınmadan, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir…” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda tebliğname tarihinin 27.12.2018 olduğu göz önüne alındığında sanık … hakkında atılı suçlardan ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbirine, diğer sanıklar hakkında göçmen kaçakçılığı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlere ilişkin istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, sanıklar hakkında göçmen kaçakçılığı suçundan verilen hapis cezasının miktarı gözetildiğinde CMK’nın 286/2-a maddesi uyarınca bu suçtan verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararının temyiz kanun yoluna tabi olmadığı ve ilk bakışta reddedilecek temyiz talebi kapsamında kaldığından temyiz incelemesinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerektiği ancak 23.01.2020 tarihli ve 2020/1 sayılı iş bölümü uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakma yetki ve görevinin Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesinin daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 06.02.2019 tarihli ve 141-819 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.