YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/17
KARAR NO : 2020/37
KARAR TARİHİ : 27.10.2020

2020/Bşk-17 2020/37 2014/294831

Yargıtay Daireleri : 10 ve 18. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 52-203

Sanık … hakkında, kullanmak için uyuşturucu ve uyarıcı madde satın almak, konut dokunulmazlığının ihlali ve 6136 sayılı Kanun’un 15. maddesine aykırılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Bingöl 1. Asliye Ceza Mahkemesince 14.05.2014 tarih ve 52-203 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 10. Ceza Dairesince 29.05.2018 tarih ve 14097-4631 sayı ile;
“…Suçun iddianame ve gerekçeli kararda belirtilen niteliği ile uygulanması istenen kanun maddelerine, temyizin kapsamına ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi hükmü ile 21.02.2018 tarihli ve 30339 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümüne ilişkin 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararı gereğince; dosyayı inceleme görevi Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 14.01.2020 tarih ve 4399-272 sayı ile;
“…Tebliğname tarihine, temyizin kapsamına, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu iş bölümü kararına göre, işin incelenmesi Yüksek 10. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 10 ve 18. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan hâllerine göre; TCK’nın 116. maddesinin 4. fıkrasında düzenlenen nitelikli konut dokunulmazlığının ihlali suçu için 1 yıldan 3 yıla kadar hapis, Kanun’un 191. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak suçu için 2 yıldan 5 yıla kadar hapis cezası, 6136 sayılı Kanun’un 15 maddesinin 1. fıkrasında düzenlenen, yasak nitelikteki bıçak taşıma veya bulundurma suçunun cezasının ise 6 aydan 1 yıla kadar hapis ve 25 günden az olmamak üzere adli para cezası olduğunun anlaşılması karşısında temyiz incelemesine konu olan suçlardan, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 10. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.

Bu itibarla, Yargıtay 18. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 29.05.2018 tarihli ve 14097-4631 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 10. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.