YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/116
KARAR NO : 2021/23
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 12 ve 4. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza

Sanık … hakkında özel hayatın gizliliğini ihlâl ve verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Çaycuma 1. Asliye Ceza Mahkemesince 08.02.2016 tarih ve 56-102 sayı ile aynı suçlardan sanığın beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 12. Ceza Dairesince 08.05.2019 tarih ve 8193-5884 sayı ile;
“Sanığın görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal ve verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçlarından cezalandırılmasının talep edildiği 05.02.2015 tarihli iddianamede; sanığın, eski sevgilisi olan 18 yaşından küçük katılanın kişisel veri niteliğindeki çıplak fotoğraflarını, yine 18 yaşından küçük olan tanıklar Emine, Buket ve İzel’e telefon ve facebook aracılığıyla gönderdiğinin iddia edilmiş olması karşısında, iddianamedeki anlatımın içeriğinden sanık hakkında TCK’nın 226. maddesinin 5. fıkrasında tanımlanan müstehcenlik suçundan da dava açıldığı anlaşılmakla,
Katılan vekili tarafından temyiz incelemesine konu edilen eyleme ilişkin iddianamedeki sevk ve anlatıma, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesindeki; ‘Ceza dairelerinde: a) Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır. b) Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.’ hükmüne, sanık hakkında beraat hükmü kurulan ve iddianamede TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasındaki görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal ile aynı Kanun’un 136/1. madde ve fıkrasındaki verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçunu oluşturduğu iddia edilen eylemin aynı zamanda TCK’nın 226/5. madde ve fıkrasında tanımlanan müstehcenlik suçunu oluşturmasına, TCK’nın 226. maddesinin 5. fıkrasındaki müstehcenlik suçunun cezasının, TCK’nın 134/2. madde ve fıkrasındaki görüntü veya seslerin ifşa edilmesi suretiyle özel hayatın gizliliğini ihlal ile aynı Kanun’un 136/1. madde ve fıkrasındaki verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçlarının cezasından daha ağır olmasına ve Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 05.02.2015 tarihli, 2015/9 esas, 2015/320 sayılı kararına göre, 21.02.2018 tarihli ve 30339 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanıp, 01.03.2018 günü yürürlüğe giren ve tebliğname tarihine göre uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı Yargıtay Büyük Genel Kurul kararı gereğince temyize konu beraat hükümlerinin incelenmesi görevi Yargıtay 18. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 18. Ceza Dairesince 28.09.2020 tarih, 7011-22811 sayı ve sadece Daire Başkanı tarafından imzalanan karar ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 07.07.2020 tarihli ve 2020/173 sayılı kararının I/7. maddesi gereğince Yargıtay 18. Ceza Dairesi’nin 01.10.2020 tarihinden geçerli olmak üzere kapatılmasına, 28.01.2020 tarih ve 31022 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanan Yargıtay 18. Ceza Dairesi’ne verilen ve bu Dairenin arşivinde bulunan işlerin 01.10.2020 tarihi itibarıyla Yargıtay 4. Ceza Dairesi’ne UYAP bilişim sistemi üzerinden devrine karar verilmiştir.
Bu nedenle iş bu dosyanın 01.10.2020 tarihi itibarıyla Yargıtay 4. Ceza Dairesi’ne devrine”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 4. Ceza Dairesince de 22.10.2020 tarih ve 20063-13126 sayı ile;
“İddianamede açıklanan eyleme, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına, tebliğname tarihine, temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 12. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 12 ve 4. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının altıncı maddesinde de;
“Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece sanık hakkında atılı suçlardan dolayı beraat hükümleri kurulmuş olması, bu nedenle ceza dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde esas alınması gereken dava açan belge niteliğindeki 05.02.2015 tarihli ve 71-71 sayılı iddianamede de sanığa atılı suçların özel hayatın gizliliğini ihlâl ile verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme olarak nitelendirilmesi karşısında, kararı temyizen inceleme görevi anılan suçlara ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 12. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 12. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 08.05.2019 tarihli ve 8193-5884 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 12. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.03.2021 tarihinde yapılan müzakerede oy birliğiyle karar verildi.