Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2020/115 E. 2021/22 K. 31.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/115
KARAR NO : 2021/22
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

Yargıtay Daireleri : 4 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Sulh Ceza
Sayısı : 507-993

Sanık … hakkında hakaret ve tehdit suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, İstanbul (Kapatılan) 14. Sulh Ceza Mahkemesince 26.09.2013 tarih ve 507-993 sayı ile; sanığın atılı suçlardan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin, katılan vekili tarafından temyiz edilmesi dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 02.05.2019 tarih ve 726-7922 sayı ile;
“İddianamede; ‘Müşteki Agos Gazetesi avukatı aracılığıyla savcılığımıza yaptığı müracaatta; şüphelinin facebook isimli sosyal paylaşım sitesinden gazeteleri ve gazete çalışanları hakkında ‘Yaşasın Ogünler, yaşasın Yasinler bu osmanlı topraklarından defolun pis ermeniler – Hrant köpek gibi geberdi sıra yahudilerde defolunnn – kesin lan or.spu evlatları s.kerim Hrantınızı da sizde ermenii köpekleri daha s.keceğiz sizi bekleyin – bartelomos gibi köpekler bu osmanlı toprağında salya akıtacak bizi aya müslüman türkler susacağız ölemi ayakkabısının altındaki delikten vururuz adamı’ diyerek tehdit ve hakaretlerde bulunduğu…’ şeklinde açıklanan eylemlere, iddianame anlatımı ve dosya kapsamına göre, eylemlerin TCK’nın 215, 216. maddelerinde düzenlenen suçları oluşturabileceği anlaşılmakla, Yargıtay Kanununun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun kararına ve temyizin kapsamına göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği” ,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 26.10.2020 tarih ve 13123-17509 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararlarındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyiz isteminin kapsamına göre; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 23.01.2020 gün 2020/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 4. Ceza Dairesi’ne ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, temyiz incelemesine konu olan suçların yaptırım miktarlarında suç tarihinden sonra tebliğname tarihine kadar yapılan değişiklikler dikkate alınıp tebliğname tarihindeki yaptırım miktarları göz önünde bulundurularak görevli ceza dairesi belirlenmeli, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Temyiz incelemesine konu olan suçların tebliğnamenin düzenlendiği 16.12.2014 tarihindeki yaptırım miktarları nazara alınarak yapılan değerlendirmede, tehdit suçunun yaptırımı 5237 sayılı TCK’nın 106/1 maddesinde altı aydan iki yıla kadar hapis; hakaret suçunun yaptırımının ise aynı Kanun’un 125/1. maddesinde üç aydan iki yıla kadar hapis cezası olduğu göz önüne alındığında; tehdit suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 4. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 02.05.2019 tarihli ve 726-7922 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 4. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.