YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/113
KARAR NO : 2021/20
KARAR TARİHİ : 31.03.2021

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 2 ve 14. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 33-61

Sanık … hakkında konut dokunulmazlığının ihlali, basit tehdit, tehdit, hakaret ve cinsel taciz suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Fethiye (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesince 04.11.2008 tarih ve 665-1121 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 08.10.2012 tarih ve 39167-42962 sayı ile konut dokunulmazlığının ihlali ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin onanmasına, cinsel taciz ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin ise bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan Fethiye (Kapatılan) 2. Sulh Ceza Mahkemesince 19.11.2012 tarih ve 1044-949 sayı ile görevsizlik kararı verilerek dosyanın gönderildiği Fethiye 2. Asliye Ceza Mahkemesince 03.02.2015 tarih ve 33-61 sayı ile sanığın cinsel saldırı ve tehdit suçlarından mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık ve katılan tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince 19.02.2018 tarih ve 15117-3008 sayı ile;
“Dosya kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20.01.2017 tarih, 2017/1 sayılı iş bölümü kararına, dosya içerisinde yer alan Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 2010/39167 E., 2012/42962 K. sayılı ve 08.10.2012 tarihli bozma ilamına göre, işin incelenmesi Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevine girdiğinden Dairemizin görevsizliğine”,
Yargıtay 2. Ceza Dairesince 17.01.2019 tarih ve 2241-1017 sayı ile;
“Temyiz kapsamına, mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına göre sanığa atılı 5237 sayılı TCK’nın 102/1-3-b maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçundan temyizi inceleme görevi Yüksek 14. Ceza Dairesine ait olduğundan dairemizin görevsizliğine”,
Yargıtay 14. Ceza Dairesince ise 21.10.2020 tarih ve 2106-4219 sayı ile;
“İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
İddianamedeki sevklere, hükümlerin içeriğine, temyizin kapsamına, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 28.01.2020 günlü Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.02.2020 tarihinde yürürlüğe giren 23.01.2020 günlü, 2020/1 sayılı iş bölümü kararı ile anılan kararın Yargıtay Ceza Daireleri Ortak Hükümler kısmında yer alan 4. madde düzenlemesine göre temyiz incelemesini yapma görevi daha önceden anılan dosya ile ilgili temyiz incelemesini yaparak 08.10.2012 gün ve 2010/39167 Esas, 2012/42962 sayılı bozma kararını veren Yargıtay 2. Ceza Dairesine ait bulunduğundan, Dairemizin görevsizliğine, anılan dosya ile ilgili olarak daha önceden Yargıtay 2. Ceza Dairesince görevsizlik kararı verildiği anlaşıldığından, dosyanın mevcut görev uyuşmazlığının çözülmesi maksadıyla Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Birinci Başkanlığına iletilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdiine”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 2 ve 14. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 26.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.
Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay 2. Ceza Dairesince 08.10.2012 tarih ve 39167-42962 sayı ile cinsel taciz ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda mahkemece sanık hakkında cinsel saldırı ve tehdit suçlarından mahkûmiyet hükmü kurulduğu ve bu suçlara yönelik hükümlerin temyiz incelemesine konu olduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan, Yargıtay Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adlî para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde dikkate alınmalıdır.
Tebliğname tarihinin 13.07.2016 olduğu göz önüne alındığında, temyiz incelemesine konu olan suçlardan cinsel saldırı suçunun cezası daha ağır olduğundan, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 14. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 14. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 14. Ceza Dairesinin 21.10.2020 tarihli ve 2106-4219 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 14. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 31.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.