YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2020/1
KARAR NO : 2020/21
KARAR TARİHİ : 27.10.2020
2020/Bşk-1 2020/21 2017/5141
Yargıtay Daireleri : 8 ve 16. Ceza
Mahkemesi : İSTANBUL 7. Çocuk
Sayısı : 189-446
Sanık hakkında iftira suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 7. Çocuk Mahkemesince 05.12.2013 tarih ve 95-190 sayı ile sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 16. Ceza Dairesince 10.05.2016 tarih ve 816-3012 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel Mahkemece 22.12.2016 tarih ve 189-446 sayı ile bozmaya direnilerek sanığın önceki hüküm gibi cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Direnme kararına konu bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07.04.2017 tarihli tebliğnamesiyle dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.05.2019 tarih ve 12124-7495 sayı ile;
“6763 sayılı Kanun’un 38. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun’un geçici 10/1 madde ve fıkrasının ‘Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay Ceza Daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir.’ şeklindeki hükmü uyarınca, temyiz inceleme görevi daha önce dosyayı inceleyen Yargıtay Yüksek (16.) Ceza Dairesi’ne ait olduğu,”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 16. Ceza Dairesince de 03.10.2019 tarih ve 6393-5908 sayı ile;
“…Dairemizce yapılan inceleme sonucunda; gerekçeli kararda her ne kadar bozma ilamına direnildiği belirtilmiş ise de, bozma sonrası Yerel Mahkemenin talimatla mağdurun ifadesini alarak yeni işlem tesis etmek suretiyle eylemli olarak bozma ilamına uyduğu ve temyize konu kararda ilk hükümde belirtmemesine rağmen temel cezanın belirlendiği hüküm fıkrasına ‘TCK. 268. maddesi delaletiyle’ ibaresini eklendiği, dolayısıyla verilen kararın yeni bir hüküm niteliğinde olduğu anlaşılmakla; Mahkeme kararındaki nitelendirmeye, iddianame içeriğine, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile eklenen geçici 14. maddesi hükmüne, Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı kararındaki iş bölümüne göre, işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği,”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 16. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; Yargıtay 16. Ceza Dairesinin bozma kararına karşı Yerel Mahkemece verilen direnme kararı üzerine, 6763 sayılı Kanun’un 36. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi uyarınca incelemenin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
02.12.2016 tarihli ve 29906 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nın 307. maddesinin üçüncü fıkrasının ikinci cümlesi değiştirilerek belirtilen fıkraya;
“Direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir. Direnme üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara karşı direnilemez.” cümleleri eklenmiştir.
Buna göre, yerel mahkemece direnme kararı verilmesi üzerine dosya kararına direnilen daireye gönderilecek, dairece mümkün olan en kısa sürede direnmenin yerinde olup olmadığı konusunda inceleme yapılacak ve direnmenin yerinde olduğu kabul edilirse karar düzeltilecektir.
Dairece direnmenin yerinde olmadığına karar verilmesi durumunda değerlendirme yapılmak üzere dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilecektir.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay 16. Ceza Dairesince temyiz incelemesi yapılarak bozma kararı verildiği, Yerel Mahkemece de bozma kararına direnildiği anlaşılmakla 5271 sayılı CMK’nın 6763 sayılı Kanun’un 36. maddesi ile değişik 307. maddesinin amir hükmü gereğince direnme üzerine dosyayı inceleme görevi, kararına direnilen Yargıtay 16. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 16. Ceza Dairesinin 03.10.2019 tarihli ve 6393-5908 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 16. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 27.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.