Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/89 E. 2019/126 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/89
KARAR NO : 2019/126
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 15 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 117-494

Sanık hakkında hırsızlık suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesince 25.10.2010 tarih ve 46-590 sayı ile; sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 24.02.2014 tarih ve 17094-4680 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesince 20.11.2014 tarih ve 117-494 sayı ile; sanığın dolandırıcılık suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 23. Ceza Dairesi Başkanı tarafından imzalanan 10.01.2017 tarihli ve 11624-12863 sayılı tevdi kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 13.06.2017 tarih ve 13466-14761 sayı ile;
“Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12/02/2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümünü düzenleyen II no’lu bölümünün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde, ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Lüleburgaz 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2010/46 esas, 2010/590 karar sayılı 25/10/2010 tarihli kararı ile sanık hakkında verilen hüküm, Yargıtay 2. Ceza Dairesi’nin 24/02/2014 tarih, 2013/17094 esas ve 2014/4680 sayılı kararı ile bozularak mahalline gönderilmiştir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 20/01/2017 gün ve 2017/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesi Yüksek (2.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 03.04.2019 tarih ve 3571-6518 sayı ile;
“Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 13/06/2017 tarih ve 2017/13466-2017/14761 E-K. sayılı ilamı ile temyiz incelemesinin Dairemize ait olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilerek dosya dairemize gönderilmiş ise de;
‘Tebliğnamenin, 6545 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 28.06.2014 tarihinden sonra düzenlenmiş olmasına, bozma sonrası kurulan mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, temyizin kapsamına, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine, Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına göre; sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmüne konu 5237 sayılı TCK.nun 157. maddesinde düzenlenen dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinin Yargıtay 15. Ceza Dairesi’nin görevine dahil olduğu “
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 15 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6572 sayılı Kanunla değişik 14. maddesi gereğince hazırlanıp, 26.02.2016 tarihli ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.”
Dördüncü maddesinde;
“Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi işi daire dışına gönderen dairece yapılır.
Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut halleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 2. Ceza Dairesince 24.02.2014 tarih ve 17094-4680 sayı ile incelenerek bozulmasına karar verilmiş ise de; bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan dolandırıcılık suçundan kurulan hükmü temyizen inceleme görevi, tebliğnamenin düzenlendiği 27.06.2016 tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü uyarınca Yargıtay 15. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 13.06.2017 tarih ve 13466-14761 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, Yargıtay 15. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.