YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/84
KARAR NO : 2019/121
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 7 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 276-127
Sanıklar …, …, …, … ile … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sırasında sanıkların eylemlerinin 5411 sayılı Bankacılık Kanunu’nun 160/1-2. maddesindeki suçu oluşturabileceğinden bahisle Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen görevsizlik kararı üzerine Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesince de 30.01.2013 tarih ve 39 sayı ile karşı görevsizlik kararı verilmesi üzerine oluşan görev uyuşmazlığı Yargıtay 5. Ceza Dairesince 13.05.2013 tarih ve 5861-4900 sayı ile Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin görevsizlik kararının kaldırılması ile çözümlenmiş olup yapılan yargılama sonucunda, Eskişehir 2. Ağır Ceza Mahkemesince 15.04.2014 tarih ve 276-127 sayı ile sanıklar … ve …’ın 5411 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan beraatlerine, sanıklar …, …, … ve …’ın açığa imzanın kötüye kullanılması suçundan mahkûmiyetlerine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, katılan … vekili, katılan … AŞ vekili ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 7. Ceza Dairesince 09.11.2017 tarih ve 11670-8938 sayı ile;
“İddianamedeki sevk ve nitelendirmeye, hükmün konusuna, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Yasayla değişik 14. maddesi ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun iş bölümüne ilişkin 20.01.2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararlarına göre, inceleme görevi Yargıtay Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 02.04.2019 tarih ve 38119-3233 sayı ile;
“5411 sayılı kanun’a muhalefet suçundan sanıklar Zafer ve Mehmet Ali hakkında verilen beraat hükümleri ile, sanıklar İbrahim, Yavuz, Ertan ve Sedat hakkında açığa atılan imzanın kötüye kullanılması suçundan verilen mahkûmiyet hükümleri, o yer Cumhuriyet savcısı, katılan … vekili, katılan … A.Ş. vekili, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi ve sanık … müdafisi tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 29/05/2012 gün ve 2012/Bşk-28 Esas ve 2012/28 Karar sayılı kararında da belirlendiği gibi 2797 sayılı Yargıtay Yasası’nın görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3.fıkrasının (a) bendinde; ‘Daireler arasında iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir,’ hükmüne yer verilmiştir.
Katılan …’nun, katılan bankada kefil olduğu belgelere dayanılarak, katılan banka memurları olan sanıklardan …, …, Zafer Sağdıç ve …’ın iştiraki ile kredi çekildiği ve katılanın bu nedenle borçlandırıldığı iddia olunması, sanıkların eylemlerinin 5411 Sayılı Yasa’da düzenlenen ‘Bankacılık Kanunu kapsamında zimmet’ sevk maddeleri gösterilerek 05/12/2012 tarihli Eskişehir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/62 esas, 2012/433 sayılı görevsizlik kararı verilmesi, görevsizlik kararı üzerine Mahkemece yapılan yargılama neticesinde de bir kısım sanıklar hakkında 5411 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan beraat kararı verilmiş olması ile sübut hâlinde sanıkların eylemlerinin 5411 sayılı Kanun’un 160. maddesinde düzenlenen zimmet suçu kapsamında kalacağının anlaşılması karşısında,
Görevsizlik kararındaki sevk ve tavsif, hükmün konusu, temyizin kapsamına göre açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20/01/2017 tarih ve 2017/1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin (7.) Ceza Dairesi’nin görevi dâhilinde olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 7 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre;
Yerel Mahkemece sanıklar … ve …’ın 5411 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan beraatlerine, sanıklar …, …, … ve …’ın ise açığa imzanın kötüye kullanılması suçundan mahkûmiyetlerine karar verildiği, bu hükümlere yönelik sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, sanık … müdafisi, katılan … vekili, katılan … AŞ vekili ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz talebinde bulunulduğu, 5411 sayılı Kanun’da düzenlenen banka zimmeti suçunda doğrudan zarar görenin banka olması, bu suç bakımından doğrudan zarar görmeyen katılan …’in davaya katılmaya ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı, sanık … hakkındaki beraat hükmünü temyiz eden müdafisinin beraat hükmünün gerekçesine yönelik bir temyiz isteminde bulunmadığı gözetildiğinde, katılan … vekili ile sanık … müdafisinin temyiz istemlerinin ilk bakışta reddedilecek taleplerden olduğu anlaşıldığından bu temyiz taleplerinin görevli dairenin belirlenmesinde dikkate alınamayacağı, katılan … AŞ vekili, Cumhuriyet savcısı ile sanıkların müdafilerinin sanıklar hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerini temyiz ettikleri dikkate alındığında Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hükümler açığa imzanın kötüye kullanılması suçundan verilen mahkûmiyet hükümleri olduğu anlaşılmaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 23.11.2006 tarihli ve 6-6 ile 03.03.2005 tarihli ve 1-1 sayılı kararlarında da vurgulandığı üzere, temyizen inceleme görevinin görevsizlik kararlarını veren Ceza Dairelerinden başka bir Ceza Dairesine ait olması durumunda dosyanın bu daireye gönderilmesi de mümkündür.
Bu itibarla, temyiz incelemesinin açığa imzanın kötüye kullanılması suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 11. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 11. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.