Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/82 E. 2019/119 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/82
KARAR NO : 2019/119
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 8 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 193-524

Sanık … hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 5. Asliye Ceza Mahkemesince 13.06.2013 tarih ve 48-348 sayı ile sanığın eyleminin sistemi engelleme, bozma, verileri yok etme veya değiştirme suçunu oluşturduğu kabul edilerek bu suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 04.03.2015 tarih ve 22008-12993 sayı ile hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan İstanbul Anadolu 5. Asliye Ceza Mahkemesince 18.10.2016 tarih ve 193-524 sayı ile, sanığın beraatine karar verilmiştir.
Bu hükmün de Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 09.01.2017 tarih ve 12842-75 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; iddanamedeki anlatıma, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 7. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek 2. Ceza Dairesine ait olduğu”
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince de 07.03.2019 tarih ve 1032-4446 sayı ile;
“…Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.01.2017 tarih ve 2016/12842 E.- 2017/75 K. sayılı ilamıyla, ‘2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca iddanamedeki anlatıma, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 7. fıkrası uyarınca,’ şeklindeki gerekçeyle temyiz incelemesinin Dairemize ait olduğu düşünülerek görevsizlik kararı verilmekle dosya Dairemize gönderilmiş ise de;
Her ne kadar görevsizlik kararında Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 26.02.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 12.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 7. fıkrası dayanak gösterilmiş, aynı kararda ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır.’ şeklinde düzenlemenin bulunduğu, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.01.2017 tarih ve 2016/12842 E.- 2017/75 K. sayılı ilamıyla dosyanın daha önce esas üzerinden incelenerek sonuçlandırıldığı, iddianamedeki sevk maddesinin TCK’nın 245/1. maddesi olup, gerek bozma öncesi gerekse bozma sonrası sanık hakkında sırasıyla verilen mahkûmiyet ve beraat kararlarının da TCK’nın 245. maddesi uyarınca verilmiş olduğu, bu suça bakma görevinin de gerek ilk tebliğname gerekse 2. tebliğname tarihi göz önüne alındığında Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşılmakla, iddianamedeki sevk maddesine, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 12/02/2016 tarih ve 2016/1 sayılı iş bölümüne ilişkin kararına göre, sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK’nın 245/1 maddesinde düzenlenen suçun temyiz incelemesinin Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevi kapsamında kaldığı”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
TÜRK MİLLETİ ADINA
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 8 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanununun 28.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” şeklinde düzenlenmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının ikinci maddesinde; “Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.” denildikten sonra, dördüncü maddesinde; “Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtaya gelmesi halinde ya da olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.
Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, mahalli mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 04.03.2015 tarih ve 22008-12993 sayı ile bozulmasına karar verilmiş ise de; sanık hakkında banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan kurulan beraat hükmünü temyizen inceleme görevi, 13.12.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 8. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.

SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 09.01.2017 tarihli ve 12842-75 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.