YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/81
KARAR NO : 2019/118
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 557-531

Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesince 03.07.2012 tarih ve 366-1332 sayı ile, sanığın hem kasten yaralama suçundan, hem de kamu davasına konu olmayan 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 25.06.2014 tarih ve 9441-16399 sayı ile;
“Sanık hakkında tabancayla kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırı davranma suçundan açılmış bir dava bulunmadığı gibi, iddianame içeriğinde de bu suçlara yönelik anlatım bulunmadığı gözetilmeden, CMK.nun 225/1. madde ve fıkrasındaki ‘hüküm, ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve faili hakkında verilir’ hükmüne aykırı olarak silahla kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından mahkumiyet hükmü kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda İstanbul 35. Asliye Ceza Mahkemesince 28.05.2015 tarih ve 265-279 sayı ile; sanığın kasten yaralama suçundan mahkûmiyetine ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, sanığın beş yıllık denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle Yerel Mahkemece 03.07.2018 tarih ve 557-531 sayı ile; 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin on birinci fıkrası uyarınca söz konusu hüküm açıklanmıştır.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 12.02.2019 tarih ve 5838-2646 sayı ile;
“Sanık hakkında verilen 03.07.2012 tarihli hükmün Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 25.06.2014 tarihli ve 2014/9441 Esas – 2014/16399 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu anlaşılmakla, mahkemece bozma kararına uyularak verilen 03.07.2018 tarihli hükme ait temyizen inceleme görevi;
Kararın tebliğname tarihinin 13.09.2018 olması, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulunun 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 21.02.2018 tarih ve 30339 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe girmesi de dikkate alınarak, bu iş bölümünün ortak hükümler kısmının 4. maddesine göre temyiz incelemesinin, daha önce bozma kararı veren Dairece yapılması gerektiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 26.03.2019 tarih ve 8101-4295 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte gelmesi durumunda söz konusu olacağı, yerel mahkemece kurulan ilk hükmün Dairemizce bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak ve temyize konu olan kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne, tebliğname tarihi, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.02.2018 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 gün ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay Yüksek 3. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin üçüncü fıkrasının 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle değişik (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiş olup maddedeki “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün, Yargıtay 8. Ceza Dairesince bozulmasına karar verilmiş ise de, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkûmiyet hükmü kurulduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi 13.09.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 12.02.2019 tarih ve 5838-2646 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.