Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/79 E. 2019/116 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/79
KARAR NO : 2019/116
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Çocuk Mahkemesi
Sayısı : 605-267

Sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda her iki suçtan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 04.02.2019 tarih ve 7081-1948 sayı ile;
“Dava konusu kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarının iddianamede ve hükümde belirlenen yasal niteliğine, uygulanması öngörülen yasa maddeleri ile temyizin kapsamına göre; Mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi görevinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’nun 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.02.2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren 09.02.2018 tarih ve 1 sayılı kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmı uyarınca Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 19.03.2019 tarih ve 2223-3839 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; dava açan belgedeki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre; temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz taleplerinin görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmayacağı, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan açılan davaya katılma ve hükmü temyiz etme hakkı bulunmayıp mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 21.02.2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 tarih ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İş Bölümüne ilişkin ortak hükümlerinin 6. ve 8. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevinin Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümü kararının; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının 6. maddesinde; “Ceza Dairelerinin görevlerinin belirlenmesinde, mahkûmiyet kararlarında mahkeme hükmündeki, mahkûmiyet dışındaki kararların temyiz incelemesinde ise dava açan belgedeki nitelenen suç esas alınır.”, 8. maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında da; “Birden fazla suçun yer aldığı hükümlerin temyiz incelemesi, incelemeye konu suçlardan yaptırımı en ağır olanına bakmakla görevli dairece yapılır. Çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı belirlenirken suçun temel şekline göre hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır, üst sınırların eşit olması halinde ise alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu kabul edilir. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması halinde nazara alınır. Temyiz kanun yoluna tabi olmaması nedeniyle ilk bakışta reddedilecek temyiz talepleri görevli dairenin belirlenmesinde göz önünde bulundurulmaz.” düzenlemeleri hüküm altına alınmıştır.
İncelene dosya içeriğine göre; katılan …’nin sanık hakkında 6136 sayılı Kanun’a aykırılık suçundan açılan kamu davasına katılma hakkının ve bu bağlamda bu suçtan kurulan hükmü temyiz hakkının bulunmaması göz önüne alındığında, Ceza Dairesinin görevinin belirlenmesinde esas alınması gereken hüküm, sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat kararıdır.
Buna göre temyizen inceleme görevinin kasten yaralama suçuna ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine ait olduğu kabul edilmelidir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 04.02.2019 tarihli ve 7081-1948 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.