Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/72 E. 2019/109 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/72
KARAR NO : 2019/109
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 4 ve 2. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 75-260

Sanık … hakkında kişilerin huzur ve sükûnunu bozma suçundan açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda, Kütahya (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince 20.02.2008 tarih ve 245-49 sayı ile, sanığın mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükmün Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 2. Ceza Dairesince 27.02.2012 tarih ve 7358-4291 sayı ile;
“Sanık hakkında kesin nitelikte adli para cezası verilmiş ise de o yer C.Savcısının temyiz isteminin suç vasfına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın 18-21 Nisan 2007 tarihleri arasında 7-8 kez gecenin uygunsuz saatlerinde bazen gizli numarayla bazende numarası belli olan telefonla müştekiyi arayarak ‘araban ateşe verilecek’, ‘araban yarım saat içinde ateşe verilecek’ şeklinde tehdit ettiğinin iddia edilmesi karşısında eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 106/2-b.ve 43/1.maddeleri kapsamında olup olmadığının belirlenmesi için yargılanması amacıyla delillerin takdiri ve değerlendirilmesinin Asliye Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması” isabetsizliğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda Kütahya (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince 21.11.2012 tarihli ve 562-846 sayılı görevsizlik kararı verilmiş, dosyanın gönderildiği Kütahya 2. Asliye Ceza Mahkemesince 04.04.2013 tarih ve 75-260 sayı ile, sanığın tehdit suçundan cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 4. Ceza Dairesince 19.02.2018 tarih ve 40340-3003 sayı ile;
“Dosya kapsamına, Yargıtay Kanununun 14. maddesi ile Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 20/01/2017 tarih, 2017/1 sayılı iş bölümü kararına, dosya içerisinde yer alan Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 2010/7358 E., 2012/4291 K. sayılı ve 27.02.2012 tarihli bozma ilamına göre, işin incelenmesi Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 2. Ceza Dairesince 10.01.2019 tarih ve 2240-429 sayı ile;
“Temyiz kapsamına, mahkumiyet kararındaki nitelendirmeye, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 14. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı iş bölümü kararına göre sanığa atılı 5237 sayılı TCK’nın 106/2-b maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçundan temyizi inceleme görevi Yüksek 4. Ceza Dairesine ait olduğu”,
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu yerine sehven Özel Daireye gönderilen dosya, Yargıtay 4. Ceza Dairesince 21.02.2019 tarih ve 783-2687 sayı ile; oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmekle, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 4 ve 2. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözülmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanan ve tebliğname tarihi olan 26.09.2014 tarihi itibarıyla uygulanması gereken 24.01.2014 tarihli ve 2014/1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İşbölümü-Ortak Hükümler”in 1. maddesinde;
“Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih itibariyle geçerlidir”, denildikten sonra 4. maddesinde;
“Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar” hükmü getirilmiştir.

İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin daha önce Yargıtay 2. Ceza Dairesince incelenerek 27.02.2012 tarih ve 7358-4291 sayı ile hükmün bozulmasına karar verildiği anlaşıldığından, bozma kararı doğrultusunda yapılacak yeniden inceleme görevi de Yargıtay 2. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 2. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
1-Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 10.01.2019 tarihli ve 2240-429 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 2. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.