Yargıtay Kararı Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu 2019/70 E. 2019/107 K. 23.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/70
KARAR NO : 2019/107
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 3 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 611-230

Sanık … hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesince 27.09.2011 tarih ve 656-1260 sayı ile sanığın aynı suçlardan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık müdafisi ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 10.04.2014 tarih ve 14279-9296 sayı ile hükümlerin karıştırılması ve çelişkiye neden olunması nedenlerinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesince 05.11.2015 tarih ve 236-309 sayı ile sanığın 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan mahkûmiyetine karar verilmiş, kasten yaralama suçundan açılan kamu davası ise tefrik edilmiştir.
6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkûmiyet hükmü ile kasten yaralama suçundan verilen tefrik kararının sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 23.06.2016 tarih ve 3093-8430 sayı ile kasten yaralama suçundan verilen tefrik kararının hüküm niteliğinde olmadığından bu karara yönelik temyiz isteminin reddine, 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün ise onanmasına karar verilmiştir.
Tefrik edilmek suretiyle ayrı bir esasa kaydedilen kasten yaralama suçuyla ilgili olarak yapılan yargılama sonucunda, İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesince 11.09.2018 tarih ve 611-230 sayı ile sanığın aynı suçtan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükmün de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 3. Ceza Dairesince 24.01.2019 tarih ve 9537-1151 sayı ile;
“Dava konusu eylemlerin iddianamede, hükümde belirlenen yasal niteliğine, ilgili dosyanın Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesince bozulmasına ve tebliğname tarihine göre; Mahkemece kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi, 6545 sayılı Kanun’un 31. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca ve 21.02.2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı Kararının ‘Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler’ kısmına göre, Yüksek Yargıtay 8. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince de 12.03.2019 tarih ve 2220-3442 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14 ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu bu suçun dairenin temyiz inceleme görevine giren bir suç ile birlikte gelmesi durumunda söz konusu olacağı, Yerel Mahkemece kurulan ilk hükmün Dairemizce bozulmasına karar verilmiş ise de, bozmaya uyularak kurulan ve temyize konu olan kasten yaralama suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne, tebliğname tarihi, temyizin kapsamına ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 21.02.2018 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin 6. fıkrası uyarınca, temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (3.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümü için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 3 ve 8. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır” hükmüne yer verilmiştir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2018 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümü Ortak Hükümler” kısmının beşinci maddesinde;
“Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir ve bu dairece sonuçlandırılır.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, Yerel Mahkemece kurulan hükümlerin, Yargıtay 8. Ceza Dairesince bozulmasına karar verildiği, bozmadan sonra Yerel Mahkemece sanık hakkında kurulan mahkûmiyet hükmünün kasten yaralama suçuna yönelik olduğu, 26.11.2018 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2018 tarihli ve 2018/1 sayılı iş bölümünün 5. maddesinde belirtilen “ilgili daire” kavramından bu iş bölümüne göre görevli olan dairenin anlaşılması gerektiğinden, bu hükmü temyizen inceleme görevi anılan suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 3. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 3. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 24.01.2019 tarihli ve 9537-1151 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 3. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.