YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/68
KARAR NO : 2019/105
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 17 ve 8. Ceza
Mahkemesi :Asliye Ceza
Sayısı : 346-783

Sanık … hakkında nitelikli hırsızlık ve başkasına ait kredi kartını kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davalarında yapılan yargılama sonucunda İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesince 30.12.2011 tarih ve 606-1512 sayı ile sanığın nitelikli hırsızlık suçundan mahkûmiyetine, başkasına ait kredi kartını kötüye kullanma suçundan beraatine karar verilmiştir.
Hükümlerin sanık ve Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 8. Ceza Dairesince 05.03.2014 tarih ve 14918-5354 sayı ile bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda 03.12.2015 tarih ve 346-783 sayı ile sanığın nitelikli hırsızlık suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Bu hükümlerin de sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 17. Ceza Dairesince 26.04.2018 tarih ve 3599-5932 sayı ile;
“İddianamedeki nitelendirmeye, sevk maddesine, Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi ile mahkemece verilen 30.12.2011 tarihli hükmün temyizi üzerine temyiz incelemesi Yargıtay 8. Ceza Dairesi’nce yapılarak, 05.03.2014 tarih, 2013/14918 Esas ve 2014/5354 Karar sayılı ilamı muktezaya bağlandığı anlaşıldığından, iadeden sonraki hükmün temyiz incelemesinin de önceki hükmü inceleyerek görüş açıklayan Dairece yapılması gerekmesine göre, işin incelemesi Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiği”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 8. Ceza Dairesince 02.07.2018 tarih ve 7220-7890 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’la değişik 14. ve eklenen geçici 13. maddeleri uyarınca; mahkûmiyet kararındaki nitelendirmeye, tebliğname tarihi ve temyizin kapsamına göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 01.03.2016 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 26.02.2016 gün ve 2016/1 sayılı kararının Ceza Daireleri İşbölümüne ilişkin ortak hükümlerin, 5. fıkrası uyarınca ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 26.12.2017 gün 2017/249- 269 emsal kararına göre temyiz inceleme görevi Yargıtay Yüksek (17.) Ceza Dairesine ait olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözülmesi için dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 13.09.2018 tarih ve 172-234 sayı ile;
“2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2016 tarihinde yürürlüğe giren ve tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümünün; ‘Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler’ kısmının ikinci maddesinde; ‘Bu iş bölümündeki düzenlemeler, yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere tebliğnamesi bu tarihten sonra tanzim olunan işler için geçerli olup, temyiz incelemesi bu iş bölümüne göre görevli bulunan ceza dairesi tarafından yapılır.’ denildikten sonra, dördüncü maddesinde; ‘Ceza Daireleri, yürürlük tarihinden önce kendisine gelen ve daha önceden gelip de bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderilen işleri sonuçlandırır. İşin birden fazla dairece temyiz incelemesinin yapıldığı hallerde ise temyiz incelemesi, işi daire dışına gönderen dairece yapılır. Daha önce başka dairelerde görülmekte olup da dairesi değiştirilen dava dosyaları mevcut hâlleriyle ilgili daireye/dairelere gönderilir. Bu iş bölümünün yürürlüğe girmesinden önce Yargıtay incelemesinden geçmiş ya da geri çevirme kararına konu olmuş bulunan dosyaların, tekrar Yargıtay’a gelmesi halinde yada olağanüstü yasa yollarından kaynaklanan taleplerde inceleme bu iş bölümüne göre görevli daire/daireler tarafından yapılır.
Ceza daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar’ hükmü getirilmiştir.
2016/1 sayılı iş bölümüne göre bir dairenin bozma ya da her ne suretle olursa olsun daire dışına gönderdiği ve kendi görev alanına girmeyen bir suça yeniden bakma zorunluluğu, bu suçun dairenin temyizen inceleme görevine giren suç ile birlikte geri gelmesi durumunda söz konusu olacaktır.
İncelemeye konu dosyada, Yargıtay 8. Ceza Dairesince 05.03.2014 tarih ve 14918-5354 sayı ile nitelikli hırsızlık ve başkasına ait kredi kartını kötüye kullanma suçlarından kurulan hükümlerin bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçundan mahkûmiyet hükümleri kurulduğu ve bu suça yönelik hükümlerin temyiz incelemesine konu olduğu anlaşıldığından, hükmü temyizen inceleme görevi, 17.03.2016 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararı uyarınca Yargıtay 17. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli olduğundan, Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir”
Gerekçesiyle Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 26.04.2018 tarihli ve 3599-5932 sayılı görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 17. Ceza Dairesince ise 20.02.2019 tarih ve 5239-2068 sayı ile;
“Sanık hakkında 09.09.2008 tarihli iddianame ile 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b ve 245/1. maddeleri uyarınca dava açıldığı, mahkemenin 30.12.2011 tarihli kararıyla hırsızlık suçundan mahkumiyet ve banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan beraat kararı verdiği, Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesi tarafından 2013/14918 Esas ve 2014/5354 Karar sayılı ve 05.03.2014 tarihli kararı ile banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık suçlarının esasa girerek bozduğu, dosyanın incelemeyi yapan dairece neticelendirilmesinin gerekmesi sebepleriyle, işin incelenmesi Yargıtay Yüksek 8. Ceza Dairesinin görevine girdiği” gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca açıklığa kavuşturulması gereken husus, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
Yargıtay Kanunu’nun 9. maddesinin birinci fıkrası uyarınca “Birinci Başkan ile ceza dairelerinden seçilen Birinci Başkanvekili ve ceza daireleri başkanlarından” oluşan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun görevi aynı Kanun’un 17. maddesinin üçüncü fıkrasında;
“Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun Görevi:
Ceza daireleri arasında meydana gelen görev ve işbölümü uyuşmazlıklarını karara bağlamaktır.
Oylamanın şekli, ilgili kurullarca belirlenir. Ancak bu maddenin (1/b) ve (1/d) bentlerinde öngörülen hususlara ilişkin oylama gizli yapılır.
Başkanlar kurullarının itiraz üzerine veya doğrudan doğruya verdikleri bütün kararlar kesin olup, bu kararlar aleyhine başka bir yargı merciine başvurulamaz” şeklinde açıkça gösterilmiştir.
Görüldüğü üzere Yargıtay Ceza Daireleri arasında işbölümüne ilişkin olarak ortaya çıkan uyuşmazlıklar, 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 17. maddesi uyarınca Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca verilen kararlar ile kesin olarak çözümlenmektedir. Bunun doğal sonucu olarak Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kesin nitelikteki kararı üzerine dosyanın gönderildiği Özel Dairece temyiz incelemesinin yapılması ve muktezaya bağlanması gerekmektedir.
İncelemeye konu dosyada, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca 13.09.2018 tarih ve 172-234 sayı ile Yargıtay 17. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın verilen bu karar doğrultusunda Yargıtay 17. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiş olması ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun kesin nitelikteki bu kararının Özel Daire kararı ile ortadan kaldırılamayacak olması karşısında, dosyayı temyizen inceleme görevi Yargıtay 17. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 13.09.2018 tarihli ve 172-234 sayılı görevsizlik kararı uyarınca dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle;
1- Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 20.02.2019 tarihli ve 5239-2068 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın Yargıtay 17. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.