YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/64
KARAR NO : 2019/101
KARAR TARİHİ : 23.05.2019
Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 39-460
Sanıklar hakkında suç işlemek amacıyla örgüt kurma, örgüte üye olma, nitelikli hırsızlık, nitelikli dolandırıcılık, mühürde sahtecilik, mühür bozma, gerçeğe aykırı bilirkişilik ve görevi kötüye kullanma suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sonucunda Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesince 26.12.2013 tarih ve 37-460 sayı ile; aynı suçlardan beraat ve düşme kararları verilmiştir.
Hükümlerin katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 23.02.2017 tarih ve 545-627 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, temyizin kapsamına, tebliğname tarihine, 26.02.2016 tarih ve 29636 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girip 01.03.2016 tarihi itibarıyla uygulanmaya başlayan 12.02.2016 tarihli ve 2016/1 sayılı iş bölümü kararına ve Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesine göre, temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek Yargıtay 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
Dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince de 18.02.2019 tarih ve 16703-891 sayı ile;
“6545 sayılı Kanun’un 31. maddesiyle, 04.02.1983 tarihli ve 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesinde yapılan değişikliğin, 28.06.2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdiği dikkate alınarak ve söz konusu Kanun değişikliği ile Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 5. bendinde ‘Ceza dairelerinde, daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde; mahkeme hükmündeki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.’ hükmüne yer verilmiş olunması karşısında;
Sanıklar hakkında; nitelikli hırsızlık, mühür bozmak, mühürde sahtecilik, suç işlemek için örgüt kurmak, görevi kötüye kullanmak, gerçeğe aykırı bilirkişilik yapmak ve dolandırıcılık suçlarından ret, düşme ve beraat hükümleri verildiği, sanık … hakkında mağdurlar … Görürmüş, …, …, …’ya karşı, sanık … hakkında mağdurlar …, …, …, Metin Görgörmüş, …, Enver Karakaş, …, … ve …’a karşı, sanık … hakkında …’e karşı, sanık Alpaslan Erasil hakkında …’a karşı işlendiği iddia edilen dolandırıcılık suçlarının mağdurunun TEDAŞ olmadığı, sanıkların, TEDAŞ dışında, adı geçen kişileri dolandırdıklarının iddia edildiği, buna göre, katılan vekili de, 02.01.2014 ve 31.01.2014 tarihli temyiz dilekçelerinde, sadece TEDAŞ’ın mağdur olduğu suçlardan verilen hükümleri temyiz ettiğini açıkça belirttiği dikkate alındığında, dolandırıcılık suçlarından verilen beraat hükümlerinin katılan vekilinin temyizinin kapsamında olmadığı, ayrıca iddianamedeki anlatımda basit dolandırıcılık suçunun anlatıldığı, serbest meslek sahibi kişilerin dolandırıcılığı veya kamu kurumunu aracı kılmak suretiyle dolandırıcılık suçu ile ilgili bir anlatım bulunmadığı anlaşılmakla,
İddianamedeki nitelendirmeler ile temyizin kapsamına göre, Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi gereğince temyiz incelemesinin Yüksek 5. Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Oluşan olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçe ile karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık; temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 28.06.2014 tarihli ve 6545 sayılı Kanun’la değişik, Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen, 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde mahkeme kararındaki nitelendirme, mahkûmiyet dışındaki kararlarda ise iddianamede veya iddianame yerine geçen belgedeki nitelendirme esas alınır.”, (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir.” şeklinde düzenlenmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Katılan …Ş. vekilinin temyiz dilekçelerinde yer alan “…Katılan …’ın mağduriyetine sebep olan suçlamalardan dolayı beraat eden sanıklar yönünden verilen beraat kararlarını temyiz ediyoruz… Sanıklar hakkında yasal düzenlemeye aykırı olarak verilen beraat ve düşme kararlarının bozulmasına karar verilmesi” şeklinde anlatımlarda bulunması karşısında sanıklar hakkında nitelikli hırsızlık, mühürde sahtecilik, mühür bozma, gerçeğe aykırı bilirkişilik ve görevi kötüye kullanma suçlarından kurulan beraat ve düşme hükümlerine yönelik temyiz talebinde bulunduğu, suç işlemek amacıyla örgüt kurma, örgüte üye olma ve nitelikli dolandırıcılık suçlarından verilen beraat ve düşme hükümlerini temyiz ettiğine dair bir anlatımın olmadığı anlaşılmaktadır.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması hâlinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır. Hapis cezası ile birlikte öngörülen adli para cezaları ise, her iki suça ilişkin hapis cezalarının alt ve üst sınırlarının eşit olması hâlinde dikkate alınmalıdır.
Buna göre, iddianamedeki nitelendirmeye ve 09.01.2017 olan tebliğname tarihindeki yaptırım miktarlarına göre temyiz incelemesine konu olan suçlardan gerçeğe aykırı bilirkişilik suçunun yaptırımının 5237 sayılı TCK’nın 276/1. maddesi uyarınca üç yıldan yedi yıla kadar hapis cezası olması nedeniyle en ağır cezayı gerektirdiği anlaşıldığından, temyiz incelemesinin 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca bu suça ilişkin temyiz davalarına bakmakla yetkili ve görevli olan Yargıtay 16. Ceza Dairesince yapılması gerekmekte ise de; 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. madde uyarınca yeniden oluşturulan Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek 27.01.2017 tarihli ve 29961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanıp 01.02.2017 tarihinde yürürlüğe giren 20.01.2017 tarihli ve 2017/1 sayılı iş bölümü kararının Yargıtay 16. Ceza Dairesinin görevlerine ilişkin bölümünde; “İş bölümünün yürürlüğe girdiği tarihten itibaren iş bölümü değişikliği nedeniyle 16. Ceza Dairesi’nin arşivinde bulunan TCK’nın 267, 268, 269, 270, 271, 272, 273, 274, 275, 276, 278, 279, 280, 281, 283, 284, 287, 289, 290, 291, 292, 293, 294, 295, 296, 297 ve 298. maddelerinde düzenlenen suçlardan kaynaklanan işler 8. Ceza Dairesine,” devredileceğinin belirtilmesi karşısında; temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerekmektedir.
Bu itibarla, yargılama konusu suçla ilgili temyiz incelemesinin Yargıtay 8. Ceza Dairesince yapılması gerektiğinden dosyanın anılan Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
Açıklanan nedenlerle,
Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 8. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.