YARGITAY KARARI
DAİRE : Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu
ESAS NO : 2019/63
KARAR NO : 2019/100
KARAR TARİHİ : 23.05.2019

Görevsizlik Kararı Veren
Yargıtay Daireleri : 5 ve 15. Ceza
Mahkemesi :Ağır Ceza
Sayısı : 75-35

Katılan-sanık … hakkında tefecilik, sanıklar … ve … hakkında dolandırıcılık suçlarından açılan kamu davasında yapılan yargılama sırasında Yalvaç Asliye Ceza Mahkemesince 23.06.2009 tarih ve 210-126 ile; sanıkların eylemlerinin TCK’nın 158/1-f maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturabileceği gerekçesiyle ağır ceza mahkemesine görevsizlik kararı verilmiş, yapılan yargılama sonucunda Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesince 26.03.2010 tarih ve 75-35 sayı ile; sanıklar … ve …’nın dolandırıcılık suçundan beraatlerine, katılan-sanık …’in tefecilik suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
Hükümlerin katılan-sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceleyen Yargıtay 5. Ceza Dairesince 24.03.2014 tarih ve 16192-3302 sayı ile;
“Sanıklar … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan hükümlerin katılan sanık müdafii tarafından 30/03/2010 tarihli dilekçeyle temyiz edilmiş olmasına karşın, Yargıtay C.Başsavcılığının 12/12/2012 tarihli tebliğnamesinde bu temyiz ile ilgili görüş bildirilmediği anlaşılmakla, bu hususta ek tebliğname düzenlenip görevli daireye gönderilmesinin temini için incelenmeyen dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine” karar verilmiş,
Tevdi kararı üzerine eksikliğin giderilmesinden sonra dosyanın gönderildiği Yargıtay 5. Ceza Dairesince 29.09.2014 tarih ve 5388-9233 sayı ile;
“İddianame içeriğine, sevke, en ağır suçun nitelikli dolandırıcılık olmasına, temyizin kapsamına ve tebliğnamenin düzenlendiği tarih itibariyle yürürlükte bulunan Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre temyiz incelemesi yapma görevi Yüksek 15. Ceza Dairesine ait bulunduğu”,
6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na eklenen geçici 14. madde uyarınca Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu tarafından kabul edilerek, 02.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarihli ve 8 sayılı iş bölümü kararı nedeniyle, Yargıtay 15. Ceza Dairesince verilen ve Daire Başkanı tarafından imzalanan 11.02.2015 tarihli ve 19594-16001 sayılı gönderme kararıyla dosyanın gönderildiği Yargıtay 23. Ceza Dairesinin, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.12.2016 tarihli ve 398 sayılı Kararı ile kapatılması üzerine, anılan kararın (d) bendi uyarınca dosyanın gönderildiği Yargıtay 15. Ceza Dairesince 27.02.2019 tarih ve 3573-1394 sayı ile;
“Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı kararının Yargıtay Ceza Daireleri İş bölümünü düzenleyen II nolu bölümün, ortak hükümler başlığının 4. bendinde, ‘Ceza Daireleri yürürlük tarihinden önce kendisine gelip bozma veya başka nedenlerle Daire dışına gönderdiği işlerden kendisine geri gelenlere bakar.’ hükmüne yer verilmiştir.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Yalvaç Ağır Ceza Mahkemesi’nin 26/03/2010 tarih ve 2009/75-2010/35 sayılı dosyası, Yargıtay 5. Ceza Dairesi’nin 24/03/2014 tarih ve 2012/16192-2014/3302 sayılı kararı ile katılan sanık müdafiinin, sanıklar … ve … hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen beraat hükümlerine ilişkin temyiz istemi hakkında görüş bildirilmediğinden, bu temyiz istemine ilişkin görüş belirten ek tebliğname düzenlenmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na gönderilmiştir
Açıklanan nedenlerle Yargıtay Kanunu’nun Değişik 14. maddesi ve Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 24.01.2014 tarih ve 1 sayılı kararı gereğince temyiz incelemesinin Yüksek (5.) Ceza Dairesi’nin görevi dahilinde olduğu”
Gerekçesiyle karşılıklı görevsizlik kararları verilmiştir.
Olumsuz görev uyuşmazlığının çözümlenmesi için Birinci Başkanlığa gönderilen dosya, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunca değerlendirilmiş ve açıklanan gerekçelerle karara bağlanmıştır.
CEZA DAİRELERİ BAŞKANLAR KURULU KARARI
Yargıtay 5 ve 15. Ceza Daireleri arasında oluşan ve çözümlenmesi gereken uyuşmazlık, temyiz incelemesinin hangi Özel Dairece yapılması gerektiğinin belirlenmesine ilişkindir.
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’na 6545 sayılı Kanun’un 37. maddesi ile eklenen geçici 13/5. maddesinde; “Yargıtay Büyük Genel Kurulunun iş bölümünün onaylanmasına ilişkin kararı uygulanmaya başlayıncaya kadar bu kanunla yapılan değişiklikten önceki iş bölümüne ilişkin hükümler uygulanmaya devam olunur” düzenlemesi yapılmıştır.
Bu bakımdan, görev uyuşmazlıklarının tebliğname tarihinde yürürlükte bulunan iş bölümüne ilişkin hükümler uyarınca çözümlenmesi gerekmektedir.
Buna göre;
2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun 6110 sayılı Kanun’la değişik 14. maddesi uyarınca hazırlanıp 01.03.2012 tarihinde yürürlüğe giren ve 12.12.2012 olan tebliğname tarihi itibarıyla uygulanması gereken 09.02.2012 tarihli ve 1 sayılı iş bölümünün; “Yargıtay Ceza Daireleri iş bölümü Ortak Hükümler” kısmının birinci maddesinde; “Bu işbölümü; işbölümünün yürürlüğe girdiği tarih dahil olmak üzere, tebliğnamesi bu tarihten sonra düzenlenen işler için geçerli olacaktır.” denildikten sonra ikinci maddesinde; “İstisnalar dışında; bu işbölümüne dayalı olarak dairelerce dosya devri yapılamayacağı gibi her daire önceki işbölümü gereğince kendisine gelmiş olan işler ile daha önce kendisine gelmiş olmakla birlikte bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakmaya devam edecektir.” hükmü getirilmiştir.
İncelemeye konu dosyada, temyiz talebinin önce Yargıtay 5. Ceza Dairesince incelenerek 24.03.2014 tarih ve 16192-3302 sayı ile ek tebliğname düzenlenmek üzere tevdi kararı verilmesi ve tevdi kararı doğrultusunda yapılacak yeniden temyiz incelemesi görevi Yargıtay 5. Ceza Dairesine aittir.
Bu itibarla, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı isabetli bulunduğundan, Yargıtay 5. Ceza Dairesinin görevsizlik kararının kaldırılmasına ve dosyanın anılan daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ:
1- Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 29.09.2014 tarihli ve 5388-9233 sayılı görevsizlik kararının KALDIRILMASINA,
2- Dosyanın, temyiz incelemesi yapılması için Yargıtay 5. Ceza Dairesine GÖNDERİLMESİNE, 23.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.